Γιατί κονσόλα και όχι PC

Πριν από κάποια χρόνια, οκ ας ξαναρχίσω.

Πριν από πολλά χρόνια όταν ήμουν παιδάκι και είχα την πρώτη μου επαφή με την τεχνολογία των παιχνιδιών. Ο φίλος μου ο Ηλίας που μας φιλοξενούσε στο σπίτι του στην Βοστόνη, είχε το υπερμηχάνημα των ονείρων μου. Ένα Atari! Πράγματι δεν είχα συναντήσει άλλο τέτοιο πράγμα! Παίζαμε εκείνο το παιχνίδι που ένας ιππότης, ένα ευγενές πίξελ, έπρεπε να περάσει από μία τρομαχτική περιπέτεια συναντώντας λαβύρινθους και τρομαχτικούς δράκους κατασκευασμένους από πέντε πίξελ. Γκρίνιαξα κι εγώ στους γονείς μου από τους οποίους έφαγα πόρτα λέγοντάς μου πως αυτά τα πράγματα είναι ακριβά και δεν έχουμε λεφτά και πως κάνουν κακό στα μάτια και διάφορες άλλες μπούρδες.

Για παρηγοριά, η μητέρα μου, μου έφερε 5 Nintendo Game and Watch από την Σιγκαπούρη (τζάμπα πράγμα δηλαδή) των οποίων οι μπαταρίες εκείνη την εποχή ήταν δυσεύρετες. Αφού είχα κουραστεί να τερματίζω τους «αλεξιτωπτιστές» και τον «μάγειρα» για την πλάκα μου, παρέδωσα τα όπλα στην βιομηχανία των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Ήξερα πως ήταν απίθανο να μπορέσω να παίξω ποτέ παιχνίδι ή να έχω επαφή με την τεχνολογία, εφόσον ούτε βίντεο είχαμε ούτε έγχωμη τηλεόραση (ο γνωστός λόγος ήταν πως είναι πολύ ακριβά όλα αυτά τα πράγματα και πως χαλάνε τα μάτια).

Τα χρόνια πέρασαν, σπούδασα, έφυγα από το σπίτι μου και ξεκίνησα δουλειά. Με τα χρήματα που έβγαλα πήρα το πρώτο μου PC. Ένα PC που έσκιζε!!!! Στα 174 MHz με την φοβερή μνήμη των 128 Mb και με τον τεράστιο δίσκο των 2 Gb. Και ενώ στο όχι πολύ μακρινό μου παρελθόν διασκέδαζα την μανία μου για τα παιχνίδια παίζοντας στον Mac του πατριού μου Break it και Tennis τώρα ήρθε η πραγματική δυνατότητα να μπορώ να παίξω παιχνίδι στα 16.000.000 χρώματα!
Ναι λοιπόν, το πρώτο μου δικό μου παιχνίδι στο δικό μου PC που πλήρωσα με τον ιδρώτα μου ξενυχτώντας σε ένα θλιβερό ατελιέ στην Βουλιαγμένης ήταν το Tomb Raider ΙΙ.

Τρελάθηκα! Σκεφτόμουν Lara από το πρωί μέχρι και στον ύπνο μου την έβλεπα! Μετά έμαθα για εκείνο το φοβερό site που λεγόταν GamesDomain και έριχνα που και που κλεφτές ματιές στα walkthroughs μπας και καταφέρω την Lara να περάσει τις πίστες.

Όμως με τον καιρό διαπίστωσα πως για να μπορέσεις να παίξεις καινούρια παιχνίδια, πρέπει να αναβαθμίζεις κάθε λίγο και λιγάκι τον υπολογιστή σου. Όμως ο υπολογιστής μου δεν ήταν μία παιχνιδομηχανή, ήταν το εργαλείο της δουλειάς μου το οποίο γέμιζε με διάφορα «υπολείμματα» από τα εγκατεστημένα παιχνίδια.

Όλα αυτά άλλαξαν όταν ένας άλλος φίλος μου με το όνομα Ηλίας (πρέπει να είναι γραφτό, αυτό το όνομα μου άλλαξε δύο φορές την ζωή μου) μου είπε να τον επισκεφθώ στο σπίτι του για να μου δείξει μία φοβερή παιχνιδοκονσόλα.

Αυτή η κονσόλα άκουγε στο όνομα PlayStation. Δεν ήταν και το πιο ωραίο πράγμα που είχα δει στην ζωή μου αλλά μπορούσες να παίζεις ό,τι παιχνίδι υπήρχε και για το PC εκεί. Μέσα σε έναν χρόνο, πάλι με τον ιδρώτα της εργασίας μου, σε συνδυασμό με μία οικονομική υποστήριξη από το τότε αγόρι μου, ήμουν κι εγώ μία περήφανη κάτοχος κονσόλας PlayStation και διοργάνωνα τουρνουά Tekken και Cool Boarders.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Από τότε οι κονσόλες μου αυξήθηκαν, καθώς η τεχνολογία αναβαθμιζόταν από τα 16 bit μέχρι τα HD παιχνίδια και των τριών διαστάσεων χειρισμό του Wii. Έπειτα άρχισα να γράφω σε έναν δικτυακό τόπο που σχεδίασα με όλη την αγάπη μου για τα παιχνίδια, άρχισα να γράφω και για το in.gr που και που, έτσι από hobby.

Εκείνο που διαπιστώνω μετά από τόσα χρόνια είναι πως ίσως η έλλειψη των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην παιδική μου ηλικία με έκαναν να δω σε μεγαλύτερη ηλικία πιο ώριμα αυτή την τεχνολογία. Από την άλλη, το γεγονός ότι έπαιξα pac man στα 25 (δηλαδή πριν από 2, 3 χρονάκια χαχαχα), είναι ένδειξη πως ήμουν σε αξιολύπητη κατάσταση.
Για μένα μία ηλεκτρονική συσκευή δεν έχει νόημα ύπαρξης αν δεν περιέχει και ένα παιχνίδι. Ξεκινώντας από ένα κινητό τηλέφωνο και καταλήγοντας σε ένα PDA.

Θεωρώντας πως το PC ή το Mac (δεν θέλω να ρίξω σε καμία περίπτωση τους συνάδελφους Macάδες) είναι ένα εργαλείο εργασίας (που περιέχει και μερικά παιχνιδάκια) και πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο να το μαγαρίζουμε με χιλιοεγκατεστημένα παιχνίδια, οι κονσόλες ναι μεν είναι ακριβότερες και δεν υπάρχει η δυνατότητα να καταφορτώσετε ένα νέο patch για το παιχνίδι σας, όμως είναι ασφαλέστερες και «ζούνε» η κάθε μία κοντά μία 7ετία.

Αυτή ήταν λοιπόν μία μικρή περίληψη για το πως πέρασα στην ιστορία του gaming (ψωνάρααααα).

Θα σας προτείνω για τις διακοπές σας τα εξής παιχνίδια:

Rayman Raving Rabbids 2 για Wii
Eternal Sonata για XBOX 360
Okami για PS2
Tomb Raider Anniversary για PSP
Και τέλος Assassin’s Creed για ΧΒΟΧ 360 ή για PS3, θα τα χάσετε!