Η σιωπή της Αμερικής ποτέ δεν ήταν τόσο τρομαχτική

10 λόγοι για να πάτε κι εσείς στις πορείες

Μα, κανενός δεν του ιδρώνει το αυτί πλέον;

1. Το άδειασμα των ασφαλιστικών μας ταμείων και δη το ΙΚΑ. Νομίζω δεν έχετε καταλάβει πως εμείς η γενιά των 30 και κάτω ΔΕΝ θα πάρουμε ΠΟΤΕ σύνταξη. Τα παιδιά μας, και τα παιδιά των παιδιών μας θα αναγκαστούν να πληρώσουν για ιδιωτική περίθαλψη (που φυσικά έχουν ήδη αρχίσει οι τράπεζες να διαφημίζουν στα νέα τους πακέτα). Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανεβαίνουν και οι συντάξεις κατεβαίνουν. Θα έπρεπε να γίνεται το αντίθετο. Για ρωτήστε σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες τι συντάξεις παίρνουν και τι περίθαλψη έχουν;

2. Η αλλαγή του άρθρου 16. Τα παιδιά μας, αν θέλουν να σπουδάσουν θα πρέπει να πληρώσουν σε κάποιο ιδιωτικό πανεπιστήμιο (προσωπικά θα το ονόμαζα "εργοστάσιο παραγωγής συμβασιούχων με επιφανειακή γνώση με αντικαταβολή") στο οποίο θα λάβουν εκπαίδευση περιορισμένη για τις ανάγκες της χώρας. Στην περίπτωση που η θέση εργασίας απαιτεί αναβάθμιση των γνώσεων, θα πρέπει να ξαναπληρώσουμε την ιδιωτική σχολή για να μας "αναβαθμίσει" τα παιδιά μας (φυσικά ελεγχόμενα, δεν θα θέλαμε να πάρουν παραπανίσια γνώση ή γνώση που θα τα κάνουν να προβληματίζονται). Φυσικά οι παλαιότερες κυβερνήσεις (καθώς και η τωρινή) κατάφεραν επιτυχώς να υποβαθμίσουν τα Ελληνικά πανεπιστήμια παρανομώντας (χωρίς να δίνουν αυτό το 3% που απαιτείται). Το "εξαιρετικό" της όλης υπόθεσης είναι πως ο λαουτζίκος έχει την εντύπωση πως το κράτος καλά έπραξε διότι υπήρχαν κάποιοι καθηγητές που καταχράστηκαν την θέση τους στα πανεπιστήμια και "έφαγαν" χρήματα και θέσεις. Στην πραγματικότητα εκείνοι που το έκαναν αυτό ήταν καμία δεκαριά και εστάλησαν στην δικαιοσύνη αλλά από που να το μάθουμε αυτό όταν κανένα κανάλι δεν μας λέει την αλήθεια.

3. Το Βατοπέδι και η Siemens. Τα δικά μας λεφτά, αυτά που πληρώνουμε στις εφορίες, αυτά που παρακρατούνται κάθε μήνα από τον μισθό μας, αυτό το 20% που δίνουμε στην εφορία εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες φαγώθηκαν για τα οικόπεδά ΤΟΥΣ, για τις μίζες ΤΟΥΣ για τις ανέσεις ΤΟΥΣ. Αυτά που δουλεύουμε με τόσο κόπο, με τον φόβο της απόλυσης, με την τρομοκρατία από τον εργοδότη των απλήρωτων και παράνομων υπερωριών, αυτά τα χρήματα πήγαν σε 5 - 6 κυρίους της κυβέρνησης. Ακόμα δεν ιδρώνει το αυτί σας;

4. Για την Vodafone πήρατε χαμπάρι τι έγινε; Έγινε τίποτα; Όχι, διότι το ξεχάσαμε κι αυτό. Πιστεύετε πως έχουν σταματήσει να παρακολουθούνται τα τηλεφωνήματα επειδή πάλιωσε η είδηση; Πέσανε πρόστιμα; Όχι. Η αρχή προφύλαξης προσωπικών δεδομένων τελικά υπάρχει για να έχουμε την ψευδαίσθηση πως μπορούμε να προφυλαχτούμε; Προφανώς ναι.

5. Θυμάστε με πόσο τις εκατό βγήκε κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία; Ναι, με 35%. Δηλαδή να το κάνουμε πιο λιανά, από τους 100, οι 35 ψήφισαν Ν.Δ. Δημοκρατικό σας φαίνεται αυτό; Ω, ναι εφόσον με την τροπολογία Σημίτη (νόμιζε με έτσι θα ξαναβγεί πρωθυπουργός αλλά γελάστηκε) πλέον και με 25% γίνεται κυβέρνηση. Και οι εκλογές έγιναν έναν μήνα μετά τις φωτιές στην Ιλεία. Ω, ναι εκείνοι που άφησαν να καεί η Πελοπόννησος, η Εύβοια, το Πήλιο, ξαναψηφίστηκαν για να είμαστε σίγουροι πως το έργο τους θα φτάσει μέχρι και στα σύνορα με τα Σκόπια.

6. Η χρεοκοπία. Πριν από 15 μέρες μάθαμε πως είμαστε βουτηγμένοι στα χρέη, πως το έλλειμμα μέσα σε 5 χρόνια κατάφερε να διπλασιαστεί. Μην απορούμε ρε παιδιά όταν 10 εκατομύρια πήγαν για την κατασκευή του νέου λογοτύπου της ΕΡΤ από θυγατρική διαφημιστική εταιρία του BBC (λες κι εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε γραφίστες). Όταν ο δήμος πλήρωσε για την κατασκευή του δικτυακού του τόπου 12 εκατομμύρια ευρώ (ξέρω πόσο κοστίζει η κατασκευή ενός site και το συγκεκριμένο δεν αγγίζει καν το κόστος των 5.000 ευρώ). Τώρα ο δήμαρχος κλαίγεται για τα καμμένα καταστήματα (λες και αυτά δεν ήταν ασφαλισμένα) αλλά συνάμα απειλεί για την κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ. Τελικά αυτός το δήμαρχος έχει λεφτά ή δεν έχει; Εγώ ψηφίζω ότι έχει.

7. Οι μισθοί. Αφού κατάκλεψαν τα ταμεία (και τώρα έχουν σκοπό να φάνε και από τα υπόλοιπα) αφού μειώσανε τις συντάξεις και αυξήσανε το όριο ηλικίας μας λένε πως γνωρίζουν για την γενιά των 700 ων ευρώ. Δεν θα ξεχάσω την αίσθηση που μου έδωσε ο κύριος Καραμανλής όταν βγήκε στα δελτία και είπε πως γνωρίζει για την γενιά αυτή. Δηλαδή το ξέρει! Τουλάχιστον ο άνθρωπος δεν είπε ψέματα. Το μόνο πράγμα που δεν έκανε όμως ήταν να επικυρώσει με κυβερνητική σφραγίδα πως με αυτά τα λεφτά θα ζούμε μέχρι να πεθάνουμε. Όμως δεν πρέπει να κατηγορούμε την κυβέρνηση την τωρινή μόνο, διότι η προηγούμενη είχε εισαγάγει την γενιά των 500ων ευρώ. (θυμάμαι πολύ καλά με τι μισθό ήρθα στον τελευταίο εργοδότη που εργάστηκα). Απορρώ, πόσοι είναι εκείνοι που πληρώνονται πάνω από 1200 ευρώ; Νομίζουν τώρα πως με την κρίση θα συνεχίσουν να πληρώνονται με φυσιολογικούς μισθούς;

8. Σε λίγες μέρες θα εφαρμοστεί το μέτρο της Ε.Ε. που αφορούν τις χωματερές. Στην περίπτωση παράβασης του μέτρου, ο παραβάτης – κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει το εξωφρενικό ποσό των 20.000 ευρώ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. Πιστεύετε πως είμαστε καλοί στο να πληρώνουμε εμπρόθεσμα; Πιστεύετε πως έχουν εξαφανιστεί οι χωματερές και πως ακολουθήσαμε την οδηγία της Ε.Ε.;

9. Οικολογία, ποια είναι αυτή η κυρία; Στην Ελλάδα έχουμε τρομερές πηγές φυσικής ενέργειας, το ξέρουμε όλοι άλλωστε. Ο ήλιος, ο αέρας. Δεν το εκμεταλλευόμαστε, δεν επιδοτούμε αιολικά πάρκα, και ευνουχίζουμε την οποιαδήποτε δυνατότητα τοποθέτησης φωτοβολταϊκών στις μεγάλες πόλεις. Όχι! Φτιάχνουμε δεύτερα και τρίτα εργοστάσια μαζούτ στον Αθερινόλακο. Οικολογία πάνω από όλα. Και κάτι άλλο, πόσο σίγουροι είμαστε όταν μαζεύουμε τα χαρτιά, τους τενεκέδες και τα πλαστικά πως όλα αυτά ανακυκλώνονται; Έχουμε δει κάποιο εργοστάσιο να κάνει αυτή τη δουλειά; Το ότι υπάρχει, υπάρχει όμως λειτουργεί; Προφανώς όχι κι εμείς όσοι έχουμε οικολογική συνείδηση και ξεχωρίζουμε τα σκουπίδια μας, τζάμπα κοπιάζουμε. Διότι οι ιδιωτικές εταιρίες ανακύκλωσης τελικά παίρνουν τα ωραία μας χαρτιά και τα πετάνε στις χωματερές, μαζί με τα λάστιχα και τις μπαταρίες. Γι αυτό μην ξανακούσω από κανέναν για οικολογική συνείδηση!

10. Αστυνομική βία. Όχι ρε παιδιά, είναι δυνατόν, οι αστυνομικοί να βαράνε και ακόμα χειρότερα να φοράνε κουκούλες και να σπάνε καταστήματα; Δηλαδή έπρεπε να το δείξει ο Λαζόπουλος για να το θυμηθούμε; Την "Ζαρντινιέρα" την θυμόμαστε; Τον Τεμπονέρα; Τον Καλτεζά; Τον Γρηγορόπουλο θα το ξεχάσουμε και αυτόν; Ήταν άνθρωποι, με ελπίδες, με όνειρα, ήταν παιδιά με μέλλον, αυτό το μέλλον που τους στερήσαμε και που στερούμε στα δικά μας παιδιά, στον εαυτό μας αν θέλουμε να το δούμε εγωιστικά. Νομίζουν με τα όπλα κλείνουν στόματα; Όχι, ανοίγουν την πόρτα στις κραυγές. Το παιδί αυτό μπορεί να ήταν δικό σας, μπορεί να ήταν αδερφός σας, ή γιος φίλου σας. Μπήκατε ποτέ στην θέση του; Νιώσατε έστω για λίγο συγκίνηση έστω συμπάθεια στην οικογένεια του παιδιού; Μήπως απλώς παρακολουθήσατε το γεγονός πίσω από την εύθραυστη παραπλανητική σας γυάλα; Αν αύριο είναι το δικό σας παιδί, ο αδερφός σας, ο σύντροφός σας; Δεν εξοργίζεστε; Δεν πονάτε για τον πόνο του άλλου; Δεν συνέβη σε κάποιον άλλον πλανήτη, ούτε πριν από 100 χρόνια. Συνέβη τώρα, εδώ, με αυτές τις συνθήκες. Δεν σας συγκινεί τίποτα παρά μόνο μία ταινία μελλό; Φοβάστε, αυτό κάνετε, φοβάστε μην σας συλάβουν επειδή διαμαρτύρεστε, φοβάστε μην χάσετε την δουλειά σας, φοβάστε μην φάτε ξύλο. Δεν φοβάστε όμως να είσαστε δειλοί, δεν φοβάστε το μέλλον διότι πολύ απλά δεν υπάρχει, δεν φοβάστε την κυβέρνηση, της έχετε εμπιστοσύνη, δεν φοβάστε την τηλεόραση είναι ασφαλής παρότι λέει ψέματα (αλλά δεν πειράζει, αφού έχω μία δουλίτσα και βγάζω κάποια λεφτάκια είμαι καλά), δεν φοβάστε τα σκάνδαλα διότι θα ξεχαστούν και όλα θα είναι σαν να μην έγινε τίποτα.

11. Το πολιτικό άσυλο. Το παράνομο και καταχρηστικό πολιτικό ή αλλιώς υπουργικό άσυλο που με άλλα λόγια λέει πως όποιος είναι, ήταν και θα είναι κάποτε μέλλος κυβέρνησης (όσοι κυκλοφορούν με τις πινακίδες ΔΣ και C.D.) μπορεί να διαπράξει το πιο φριχτό έγκλημα στην ανθρωπότητα και να μην περάσει ούτε για έναν καφέ βαρύ γλυκό από το κτήριο της δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα το υπουργικό άσυλο παρέχει την δυνατότητα στο «μέλος» του να μην καθαιρεθεί μετά το έγκλημα από το αξίωμά του. Το καταλαβαίνει κανείς αυτό; Αυτή την φρίκη; Είναι κατανοητό πως αυτό το άσυλο αποδεικνύει περίτρανα την εδραίωση της κατάχρησης εξουσίας σε οτιδήποτε μας αφορά (από τον μισθό μας μέχρι την ίδια μας την ζωή); Δηλαδή δεν σοκάρεστε όταν μαθαίνετε πως από το δημοκρατικό καθεστώς το μόνο θεσμό που έχουμε κρατήσει είναι η ψηφοφορία; Τι διαφορά έχουμε από την χούντα του Παπαδόπουλου; Α, έχουμε μία διαφορά (για την ώρα). Μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα.

12. Και έρχομαι στον τελευταίο λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να γίνετε έξω φρενών και να ουρλιάξετε συνθήματα στον αποπνικτικό από δακρυγόνα αέρα. Η ελεύθερη έκφραση. Μόνο εκείνοι που δεν έχουν τίποτε να χάσουν μπορούν να πούνε την αλήθεια (και αν τους το απαγορεύσουν θα βρούνε τρόπο πάλι). Προφανώς αγαπητοί πολίτες έχετε καταλάβει πως μας λένε ψέματα στα κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες. Όχι; Μας λένε ψέματα από την μεταπολίτευση, από μέτα-την-χούντα-εποχή. Κανείς δεν το αντιλαμβάνεται; Μάλιστα και όταν σου το λένε και στην μούρη σου (βλέπε ΣΚΑΙ – που υποστηρίζει κάργα δεξιά και απορώ πως ακόμα δεν έχουν απολύσει τον Καλαμούκη και την Μπαρμπαγιάννη – που πριν από λίγες εβδομάδες, ρεπόρτερ του σταθμού έδωσε ΕΝΤΕΛΩΣ ΨΕΥΔΗ είδηση πως γίνονταν επεισόδια την ουρά της πορείας) πάλι δεν το πιστεύεις; Πιστεύεις τότε πως η σφαίρα εξοστρακίστηκε; Πιστεύεις πως τώρα που διαβάζεις αυτό το άρθρο δεν σκοτώνονται Παλαιστίνιοι άμαχοι αλλά μόνο Ισραηλινοί; Πιστεύεις πως είναι σημαντικότερα τα επεισόδια που γίνονται σε μία πορεία παρά τα συνθήματα που λέγονται σε αυτή; Πιστεύεις πως η κυρία Κουρνίεβα έπρεπε να είναι 4η είδηση στα κανάλια διάρκειας ενός λεπτού; Πιστεύεις πως εκείνοι οι άνθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους, το βιός τους πως αποζημιώθηκαν από τις φωτιές και τώρα ζούνε σε επαύλεις; Πιστεύεις πως ο νομός Αττικής «αποζημιώθηκε» οικολογικά από την τραγική φωτιά στην Πάρνηθα; Πιστεύεις κιόλας πως τα ομόλογα, η Vodafon, το Σάμινα, το Βατοπέδι, το χρηματιστήριο, η αστυνομική βία και η Siemens είναι τα ΜΟΝΑ σκάνδαλα που υπήρξαν στα 20 χρόνια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και στα 5 χρόνια της ΝΔ;

Η σιωπή είναι το μεγαλύτερο ψέμα.

Πρωθυπουργικός τίτλος για το PS2

Η εταιρία MANARI, σχεδίασε για τους λάτρεις των παιχνιδιών καταστροφής και στρατηγικής ένα πρωτότυπο τίτλο αποκλειστικά για το PlayStation 2.
Ο παίκτης παίζει τον ρόλο του πρωθυπουργού μιας χώρας που λέγεται Elladistan. Σκοπός του ήρωα είναι να οργανώσει την αστυνομική δύναμη ώστε να αντιμετωπίσει τους εχθρούς και «κακούς» αναρχικούς που έχουν ξεκινήσει καταστροφές και λεηλασίες στην πρωτεύουσα της χώρας λόγω ενός ατυχήματος που προκλήθηκε από έναν εξοστρακισμό σφαίρας ενός διακεκριμένου αστυνομικού σε ένα παιδί με αποκλίνουσα συμπεριφορά. Αυτή η παράλογη και διαστρεβλωμένη από τους αναρχικούς και αντιεξουσιαστές είδηση εξέγειρε όλο εκείνο το υπόγειο κίνημα που έχει ασφαλώς σκοπό (όπως σε όλα τα παιχνίδια) να κατακτήσουν τον κόσμο.
Ο εξοπλισμός των καλών αστυνομικών έχει πολύ ενδιαφέρον. Αρχικά στο παιχνίδι έχετε την δυνατότητα να χρησιμοποιείτε μόνο παλαιού τύπου δακρυγόνα (από το ’65), γκλομπ και φωτοβολίδες.
Καθώς προχωράτε στο παιχνίδι μπορείτε να αποκτήσετε νέου τύπου δακρυγόνα, καπνογόνα (αυτά του Ολυμπιακού) μέχρι και νευροπαραλιτικά αέρια.
Το A.I. (Artificial Intelligence) του παιχνιδιού παρουσιάζει κάποιες ανωμαλίες. Το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε οι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές να είναι εξυπνότεροι και οι αστυνομικοί δυσκίνητοι (οι αναρχικοί είναι οπλισμένοι με σήματα αστυνομικά μέσα από το μπουφάν τους και με λοστούς, ενώ οι αντιεξουσιαστές οπλίζονται με ό,τι βρούνε μπροστά τους, από σπαθιά από βιτρίνες που πωλούν διαφημιστικά αντικείμενα του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών μέχρι και κούκλες από μπουτίκ).
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζουν οι γραφικές αναπαραστάσεις των καταστροφών. Με τα χρόνια οι σχεδιαστές παιχνιδιών έχουν καταφέρει να αποδώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το εφέ της φωτιάς. Σε αυτό το παιχνίδι αυτά τα εφέ εντυπωσιάζουν και εκπλήσσουν πέρα από ό,τι έχουμε δει ποτέ σε οποιοδήποτε άλλο τίτλο.
Τα όπλα που έχετε την διάθεσή σας μερικές φορές μπορεί να σας δυσκολέψουν την καταδίωξή σας. Αν πετάξετε πολλά δακρυγόνα θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ορατότητας καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού.
Τις περισσότερες φορές η χρήση αστυνομικής βίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ο στόχος – εχθρός είναι ηλικίας κάτω των 15 ετών και τοποθετείται σε ακτίνα 2 μέτρων. Δεν υπάρχει η δυνατότητα ευκολίας κινήσεων σε όλο το παιχνίδι. Τις περισσότερες φορές η διμοιρία σας μένει στάσιμη στο ίδιο σημείο παρότι γίνονται καταστροφές. Και πάλι αν οι καταστροφές λαμβάνουν χώρα σε ακτίνα 2 – 3 μέτρα από εκεί που βρίσκεται η διμοιρία σας τότε μπορείτε να επέμβετε με κατασταλτικά μέσα όπως τα γλομπ και άλλα.
Βασικά στοιχεία όπως ασθενοφόρα, πυροσβέστες και άλλα λείπουν από το παιχνίδι. Προφανώς οι σχεδιαστές είχαν λόγο σοβαρό να μην εισαγάγουν αυτές τις παραμέτρους επειδή φαντάζουν ανούσια σε αυτό το εξαιρετικής πλοκής και σεναρίου παιχνίδι.
Με τον τερματισμό του παιχνιδιού έχετε την δυνατότητα να παίξετε ως αναρχικοί ενάντια στην αστυνομία.
Σας το συνιστούμε ειδικά για τις Άγιες και ειρηνικές μέρες των Γιορτών.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα!

MAT Alliance

Σύντομα κοντά σας η κριτική του παιχνιδιού.

Ένα χειριστηριάκι για τον Κωστάκη

Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Αλαβάνο για την έμπνευση: http://www.tvxs.gr/v2161

"Είναι όλα μία παρεξήγηση"

Αντιεξουσιαστής:
Μεταφράζω τον όρο από το Wikipedia: Εκείνος που είναι αντίθετος στον αυταρχισμό που ορίζεται ως πολιτικό δόγμα και καταδικάζει την αρχή της απόλυτης εξουσίας που είναι ο απολυταρχισμός, ο αυταρχισμός, οδεσποτισμός, η δικτατορία και ο ολοκληρωτισμός. Η έννοια αυτή μερικές φορές χρησιμοποιείται εναλλακτικά αντί για την έννοια της "Αναρχίας".

Αναρχία: Είναι μία πολιτική - κοινωνική - οικονομική φιλοσοφία που υποστηρίζει την εξάλειψη όλων τον μορφών υποχρεωτικής μορφοποίησης κυβέρνησης. Η κοινωνία μπορεί να είναι οργανωμένη χωρίς αναγκαστική κυβέρνηση. Περιληπτικά, υποστηρίζει πως η κοινωνία της αναρχίας μπορεί να είναι οργανωμένη και να λειτουργεί κάτω από τις αρχές ήθους που ο κάθε άνθρωπος μονάδα αντιλαμβάνεται σε ατομικό επίπεδο. Ο αναρχισμός δίνει σημασία στην συνεργασία των συνανθρώπων και στην αμοιβαία βοήθεια.

Οι δύο έννοιες είναι πολύ διαφορετικές. Οι αντιεξουσιαστές δεν είναι είναι δόγμα, είναι περισσότερο μια αντιφασιστική αντίληψη σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο πάρα κίνημα. Διακρίνω επίσης πως ο αντιεξουσιαστής ως έννοια δεν είναι σε καμία περίπτωση ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Η αναρχία έχει κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις θέτοντας συγκεκριμένες θέσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή. Παρόλα αυτά και τις δύο έννοιες τις συνδέουμε με βία.

Και έρχομαι στο προκείμενο:
Η κυβέρνηση (η τωρινή και η τότε) δεν ασκούσε τόσα χρόνια βία και μάλιστα τρομοκρατία; Δεν μας τρομοκρατεί με όλα τα όπλα που έχει; Την εφορία, την ασφάλισή μας, το υπουργικό άσυλο, τις πενιχρές συντάξεις, τις υποκλοπές με την Vodafone, τις κλοπές εις βάρος του Ελληνικού λαού για το Βατοπέδι και τη Siemens, το χασίς στα Ζωνιανά, τα ομόλογα, την αστυνομία; Όλα αυτά δεν είναι κοινωνική και πολιτική βία;
Γιατί θεωρούμε σημαντικότερες τις κατηγορίες προς τους Αναρχικούς και τους Αντιεξουσιαστές, ότι πετάνε πέτρες στα ΜΑΤ;
Και η εντυπωσιακή πραγματικότητα είναι πως οι ίδιοι οι πολίτες έχουν αρχίσει να πετάνε κι εκείνοι πέτρες στην αστυνομία. Δηλαδή είναι κι αυτοί Αναρχικοί και Αντιεξουσιαστές; Προφανώς ναι και με τις δύο ταυτότητες. Με αυτή της φιλοσοφικής έννοιας και αυτή της δημοσιογραφικής μπακαλίστικης ερμηνίας.
Ένα μικρό δείγμα του παρελθόντος από την μεγαλύτερη οργάνωση αναρχικών που υπήρξε στην Ελλάδα και συνδέθηκε απόλυτα με την έννοια της τρομοκρατίας λόγω των αποτρόπαιων δολοφονικών επιθέσεων που έπραξε στο παρελθόν, είναι μία από τις προκηρύξεις της 17Ν. που αναφέρεται στην δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στις 17 Νοεμβρίου 1985.
Σε καμία περίπτωση δεν εκθειάζω την πολιτική και τις δολοφονικές πράξεις της 17Ν. όμως αυτή η επιστολή στα περισσότερα σημεία της μοιάζει πολύ με τις κραυγές απόγνωσης των μαθητών αυτών των σκοτεινών καιρών.

Μπορείτε να την δείτε εδώ

Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία, ορίστε και το χρονικό:

(από το Wikipedia)
Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων. Αμέσως μετά το θάνατο του Καλτεζά καταλήφθηκε το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή έγινε με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα τα οποία ξυλοκόπησαν, ενώ λίγοι κατάφεραν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Ύστερα από τα γεγονότα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, την οποία ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτή. Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις. O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, με δικηγόρο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν "εν βρασμώ ψυχής". Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της αριστεράς και αναρχικούς.

Υ.Γ.: Κάτι μου θυμίζουν όλα αυτά...

Κάτω η "Δημοκρατία"

Ο Αλέξης σκοτώθηκε από την σφαίρα ενός "Ειδικού Φρουρού" (κάτι τέτοιους έχουμε κι εμείς στο κτίριο που εργαζόμαστε). Η σφαίρα του τρύπησε την καρδιά. Πόσο ποιητικό φαίνεται: Η εξουσία χτυπά στην καρδιά τα παιδιά της, το μέλλον της.

Έχω εξοργιστεί. Δεν έχω θυμώσει. Με κατακλύζει οργή!
- Για την εμμονή κάποιων που θέλουν να δώσουν μία ταυτότητα στους κουκουλοφόρους όταν εκείνοι απαρτίζονται από παιδιά, αστυνομικούς - προβοκάτορες - παρακρατικούς
- Για την αδράνεια των πολιτών που δεν έχουν πιέσει τα συνδικάτα και σωματεία τους να στηρίξουν τα παιδιά τους, το μέλλον τους

- Για το ότι οι Έλληνες θεωρούν δεδομένο και φυσιολογικό να τον τρομοκρατούν στην εργασία του (οι εργοδότες), στον δρόμο (οι μπάτσοι), στην οικονομική του κατάσταση (το κράτος)
- Για το γεγονός πως ένα παιδί σκοτώθηκε και έχει σπιλώσει την μνήμη του ο Κούγιας, ο Καραμανλής, οι δημοσιογράφοι
- Για το ότι ο Έλληνας έχει μνήμη χρυσόψαρου και ξέχασε την Πάρνηθα, την Ηλεία, το Sea Diamond, το Σάμινα, την Vodafone, την Siemens, το Βατοπέδι και θα ξεχάσει και αυτό μόλις καλογυαλιστούν οι βιτρίνες της Ερμού.
- Για το γεγονός πως πολιτικοί και αναλυτές βγαίνουν στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση και αλληλοκατηγορούνται για λάθη του παρελθόντος μπροστά σε μαθητές χωρίς να ρίξουν μια ματιά στο παρόν (οι μαθητές τους έβρισαν στην εκπομπή του Ευαγγελάτου).
- Για την ισχυρή αστυνομική δύναμη που εμφανίστηκε στην κηδεία του παιδιού πυροβολώντας αδιακρίτως στον αέρα για "εκφοβισμό" (για να εκφοβίσει κάποιος αστυνομικός με το όπλο του, πρέπει να πάρει πρώτα την έγκριση από την διοικούσα αρχή, φαντάζεστε δηλαδή τι διαδικασία χρειάζεται για να πυροβολήσει για να σκοτώσει).

- Για την αδράνεια του κράτους απέναντι στις υλικές καταστροφές

- Για το ότι οι πολίτες φοβούνται περισσότερο για την ασφάλειά τους στους δρόμους και δη μην φάνε καμία αδέσποτη πέτρα στο κεφάλι (πιο πιθανό είναι να φάει ξύλο από τα ΜΑΤ παρά πέτρα από τους κουκουλοφόρους) από το να αφυπνιστούν και να παρατήσουν τους καναπέδες τους και τα τηλεκοντρόλ και να βγούνε στους δρόμους.
- Για την απολογία του αστυνομικού μέσω του κυρίου Κούγια που υπονομεύει την μνήμη του Αλέξη και τις κραυγές απελπισίας των παιδιών.
- Για το ότι θέλουν να πιστέψουμε πως το 90% των σφαιρών που ρίχνονται με όπλο εξοστρακίζονται δεν βρίσκουν τον στόχο τους.
- Για εκείνους που λένε φράσεις όπως: "Ασύμμετρη Απειλή" και τώρα λένε "Αποκλίνουσα Συμπεριφορά" ώστε να μας απενοχοποιήσουν και να ενοχοποιήσουν κάποιους άλλους (αυτούς που θέλουν να φοράνε κουκούλα με "ταυτότητα".
- Για τα λόγια του ειδικού φρουρού που δεν έδειξε καμία μεταμέλεια και υπονόμευσε την ποιότητα του Αλέξη με ψέματα περί αποβολών του από το σχολείο του (ευτυχώς που το σχολείο Μοραΐτη έγραψε μία εξαιρετική επιστολή που αναφερόταν στην αλήθεια).
- Για την στάση της κυβέρνησης. Η μόνη αναφορά που έκανε ήταν σε μέτρα της ανοικοδόμηση των καταστημάτων.
- Για τα ψέματα που ακούμε στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση πως γίνονται επεισόδια στις πορείες όταν κάτι τέτοιο εκείνη τη χρονική στιγμή απέχει τρομαχτικά από την αλήθεια.
- Για την προπαγάνδα των κρατικών καναλιών και την υπέρτατη υποκρισία του κύριου Παυλόπουλου που αναφέρθηκε σήμερα πως οι εποχές της πολιτικής προπαγάνδας μέσα από τα ΜΜΕ είναι ξεπερασμένη εδώ και πολλά χρόνια
- Για το ότι κανείς τελικά δεν παραιτήθηκε σε αυτή τη χώρα λες και κάνουν όλοι καλά τη δουλειά τους
- Για την στάση της αντιπολίτευσης και των λοιπών κομμάτων που τελικά κατέληξαν να τρώνε το ένα το άλλο πάνω πριν καλά καλά την κηδεία του παιδιού.
- Για την διαφήμιση του Αλογοσκούφη που έπαιξε ταυτόχρονα σε όλα τα κανάλια την ημέρα που έγινε παρανάλωμα η Αθήνα. Σκεφτείτε αυτή την διαφήμιση την πληρώσαμε όλοι μας επί 10 εκείνα τα 15 δευτερόλεπτα.
- Τέλος με εξοργίζει πως κανείς μα κανείς δεν ακούει αυτά τα παιδιά. Δεν τα άκουσε όταν μάχονταν στους δρόμους για το άρθρο 16, δεν τα άκουγε κανείς όταν βροντοφωνάζανε τα αθάνατα συνθήματα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", δεν τα ακούει κανείς ούτε τώρα με το σύνθημα "Κάτω η Δημοκρατία". Αν με 35% εκλέγεται κυβέρνηση, αν εμπλέκονται υπουργοί και βουλευτές σε τρομαχτικής ισχύς σκάνδαλα και τις σκαπουλάρουν έχοντας το πολιτικό άσυλο, αν η κυβέρνηση δίνει 28 εκατομύρια στις τράπεζες όταν οι πολίτες της ανήκουν εν γνώσει της στην κατηγορία των 700 ευρώ, τότε ούτε κι εγώ την θέλω αυτή τη Δημοκρατία.
Θα κλείσω με την συγκλονιστική επιστολή των μαθητών που έστειλε η ΠΟΣΔΕΠ στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.
«Μη ρίχνετε άλλα δακρυγόνα, εμείς κλαίμε κι από μόνοι μας»

«δεν είμαστε γνωστοί άγνωστοι, ούτε κουκουλοφόροι, είμαστε τα παιδιά σας».
«Θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο. Βοηθήστε μας. Δεν είμαστε τρομοκράτες, 'κουκουλοφόροι', 'γνωστοί - άγνωστοι'. Είμαστε τα παιδιά σας. Αυτοί, οι γνωστοί- άγνωστοι... Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας! Έχουμε ορμή

-μη σταματάτε την ορμή μας. Θυμηθείτε. Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς. Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη 'βιτρίνα', παχύνατε, καραφλιάσατε, ξεχάσατε. »
"Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε. Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους. Μάταια. Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι και περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε. Δεν φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε! Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε. Υλη παντού. Αγάπη πουθενά. Πού είναι οι γονείς; Πού είναι οι καλλιτέχνες; Γιατί δεν βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν; μας σκοτώνουν. Βοηθήστε μας...».

Μπορείτε να κατεβάσετε το T-Shirt για να το τυπώσετε σε στάμπα από εδώ

Τα λόγια είναι περιττά

Ευχαριστούμε τον SensualMonk για την ιδέα του

Fable(lous)?

Απορώ με αυτή την Microsoft. Φαίνεται πως το έχει κάνει σύστημα. Πάντα ανακοινώνει δύο χρόνια πριν την κυκλοφορία ενός παιχνιδιού ή κονσόλας (βλέπε Halo 3, την κονσόλα XBOX 360). Φυσικά και αυτό έχει το αντίτιμό του. Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει κορυφαία παιχνίδια όπως το Assassin's Creed και το Elder's Scrolls III, παιχνίδια έξυπνα, διαφορετικά από ό,τι έχουμε δει, με γραφικά που συναρπάζουν και gameplay που εθίζει. Έχουμε συναντήσει παιχνίδια που άφησαν εποχή από το 2004 (με την κυκλοφορία του ΧΒΟΧ 360) μέχρι και σήμερα, με το μέλλον μας επιφυλάσσει ακόμα πιο ενδιαφέροντες τίτλους. Μέσα στον Οκτώβριο λοιπόν, μετά από δύο χρόνια που η Microsoft το ανακοίνωσε, κυκλοφόρησε στα καταστήματα το Fable II.
Για όσους δεν γνωρίζουν:
Το Fable ήταν ένα παιχνίδι ρόλων που είχε σχεδιαστεί αποκλειστικά για την κονσόλα XBOX που την εποχή που κυκλοφόρησε ανέτρεψε την κοινοτοπία των παιχνιδιών περιπέτειας και περιήγησης με γραμμική πορεία. Στο παιχνίδι ο παίκτης είχε την δυνατότητα να αναλάβει αποστολές, να αγοράσει κατοικίες οι οποίες του παρέχουν ένα εισόδημα, να παντρευτεί, να κάνει σεξ με την γυναίκα του, να χρησιμοποιήσει γκριμάτσες και εκφράσεις και τέλος και σημαντικότερο να αποφασίσει ποιό δρόμο να ακολουθήσει. Τον καλό ή τον κακό. Ο ήρωας αποκτά φωτοστέφανο όταν είναι ανιδιοτελής, φροντίζει για το καλό της πόλης και των κατοίκων της και "φροντίζει" την γυναίκα του. Κέρατα αποκτά όταν το είδος των αποστολών που ολοκληρώνει εξυπηρετεί σε προσωπικό όφελος και κατά συνέπεια βλάπτει τους τους κατοίκους της Alvion. Με απλά λόγια, αν σκοτώσεις, κλέψεις, σκοτώσεις την γυναίκα σου, κάνεις έξωση από σπίτια, παντρευτείς την πλούσια και κακιά ο ήρωας αποκτά μία απόχρωση κόκκινη και βγάζει κέρατα (βλέπε Darth Maul). Αν βοηθάς, σκοτώνεις μόνο τους κακούς και δεν κερατώνεις την γυναίκα σου, αποκτά την όψη αλμπίνου και πάνω από το κεφάλι του αιωρείται ένα φωτεινό στεφάνι. Ο ήρωας γερνάει φυσικά και μέχρι να τερματιστεί το παιχνίδι γίνεται σχεδόν χούφταλο (αλλά με τρομερές δυνάμεις... λέμε τώρα). Το παιχνίδι ήταν επιτυχία. Και τώρα, μετά από περίπου έξι χρόνια η δεύτερη συνέχεια. Φαντάστηκα πως με τα σημερινά δεδομένα, τις τεχνολογικές αλλαγές, το πιο ώριμο κοινό πως το νέο Fable θα έσκιζε κυριολεκτικά. Έκανα λάθος. Το παιχνίδι είναι μία λίγο καλύτερη έκδοση από εκείνη που μας είχε συνεπάρει μερικά χρόνια πριν. Τα μόνα καινούρια χαρακτηριστικά που έχουν προστεθεί είναι:
1. Η δυνατότητα επιλογής θηλυκού ή αρσενικού ήρωα από την αρχή του παιχνιδιού
2. Σε περίπτωση που έχει μείνει ταπί ο ήρωας μπορεί να βγάλει εύκολα χρήματα με εργασία σε ξυλουργείο, ή σε μπυραρία, ή σε σιδηρουργείο.
3. Ο ήρωας έχει την δυνατότητα να παντρευτεί κάποιον/α ιδίου φίλου (αυτό πράγματι έχει πλάκα)
4. Υπάρχει ένας σχετικός πλουραλισμός σε γκριμάτσες και εκφράσεις που μπορεί ο ήρωας να πάρει.
5. Από την αρχή του παιχνιδιού ο ήρωας έχει μαζί του έναν σκύλο ο οποίος μπορεί να εκπαιδευτεί και να κυνηγά, να ψάχνει για θησαυρούς και θαμμένα αντικείμενα και να βοηθά στις μάχες.
6. Τα γραφικά ασφαλώς έχουν σχετικά καλυτερεύσει εφόσον το μηχάνημα που τα παράγει είναι πολύ δυνατότερο από τον πρόγονό του.
7. Το βασίλειο της Alvion είναι πράγματι εντυπωσιακά τεράστιο και προκαλεί τον παίκτη να το εξερευνήσει.
Στην ουσία το παιχνίδι δεν είναι ικανό να τραβήξει την προσοχή του κοινού. Δεν περιέχει καμία απολύτως καινοτομία, η πορεία του είναι γραμμική εφόσον οι πράξεις του ήρωα μπορούν μόνο να χαρακτηρίσουν τον ήρωα καλό ή κακό και τέλος τα γραφικά και ο γενικότερος σχεδιασμός αφήνουν τον ώριμο gamer παγερά αδιάφορο (αφορά όσους έχουν παίξει παιχνίδια όπως το Elder's Scrolls και Morrowind). Ευχόμαστε στο μέλλον η Microsoft να μας παρέχει πρωτοπόρους τίτλους και να κάνει περισσότερη έρευνα που αφορά το μέλλον των παιχνιδιών αντί να αναμασά τα ίδια και τα ίδια και να τα πουλάει με μικρές παραλλαγές.

Η κονσόλα κάνει το παιχνίδι ή το παιχνίδι την κονσόλα;

Κάθε παιχνιδομηχανή έχει την ιδιαιτερότητά της. Ο ιδιοκτήτης της συνήθως την αγοράζει λόγω των απαιτήσεων που έχει ανάλογα με τις τεχνολογικές τάσεις που κάνουν την εμφάνισή τους σαν ομανίτους (στα Κρητικά σημαίνει «μανιτάρια») κάθε 6 μήνες.
Ευτυχώς οι κονσόλες δεν ζουν μόνο 6 μήνες αλλά 5 χρόνια (λέμε τώρα). Όμως εμείς εδώ δεν θέλουμε να πούμε ποια είναι η καλύτερη παιχνιδομηχανή στην αγορά (φυσικά ξέρουμε όλοι ποια είναι :P)
Μερικές φορές δεν αγοράζουμε ένα μηχάνημα μόνο διότι έχει bluray ή έχει τρομερή κάρτα γραφικών ή επειδή ταιριάζει με τον καινούριο iMac.
Μερικές φορές αγοράζουμε ένα μηχάνημα μόνο και μόνο επειδή ένα παιχνίδι σχεδιάζεται αποκλειστικά γι αυτό και η μοναδικότητά του σε σχέση με πολλούς άλλους παράγοντες το κάνουν επίσημα «λόγος αγοράς κονσόλας».
Αναλυτικά:
PS3: Ο μόνος λόγος αγοράς αυτού του wanna-be καταπληκτικού μηχανήματος είναι το παιχνίδι Little Big Planet που αναμένεται σε λίγες εβδομάδες στα ράφια των καταστημάτων. Πρόκειται για ένα παιχνίδι σχεδιασμένο από την Sony για το Sony PlayStation 3 που προσομοιώνει έναν φανταστικό κόσμο σε σχέση με τους κανόνες της φυσικής. Ο παίκτης σχεδιάζει μία πίστα με χαρτόνια, κορδόνια, κονσερβοκούτια, Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια (και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς) σε όλα τα μεγέθη (η κλίμακα δεν παίζει ρόλο). Έπειτα, καλείται να τερματίσει την πίστα με έναν πάνινο ήρωα της επιλογής του (θυμάστε την σειρά διαφημίσεων της Opel);
Εκπληκτικά γραφικά, τέλεια προσομοίωση των αντικειμένων σε σχέση με το μέγεθός τους και το υλικό τους . Το καλύτερο παιχνίδι που είχε βγάλει ποτέ η Sony.
ΧΒΟΧ 360: Ωραία κονσόλα, άσπρη όμως χωρίς το Gears of War δεν αξίζει μία. Τώρα λοιπόν που κυκλοφορεί η δεύτερη συνέχεια του παιχνιδιού ετοιμαστείτε για τρελό “Splatter” καθώς το Epic Games έχε ανακοινώσει από πέρυσι τις τρομερές γραφικές αναβαθμίσεις που θα κάνουν και τον ποιο hard core gamer να μην μπορεί να κοιμηθεί . Ρεαλισμός (εχμ οκ δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό να κυνηγάς εξωγήινους με το αλυσοπρίονο) στο έπακρο και φωτισμοί που θα μας αφήσουν με το στόμα να χάσκει (όχι το σκυλί «χάσκι», αν και στις δύο περιπτώσεις τρέχουν σάλια).
PSP: Όχι, δεν είναι το Lego Indiana Jones (το οποίο ήταν εκπληκτικό και στην έκδοση για PSP) ούτε το σουρεαλιστικό Echochrome. Δύο παιχνίδια είναι υπεύθυνα για την άμεση αγορά ενός PSP και παραδόξως είναι παραγωγές και σχεδιασμός Sony.
Το Loco Roco και το Pata Pon που είναι παρόμοιας αισθητικής παιχνίδια έχουν δύο ιδιαιτερότητες. Η πρώτη είναι πως κυκλοφορούν αποκλειστικά για την κονσόλα PSP και η δεύτερη είναι η διαφορετικότητά τους από ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα στον κόσμο του Gaming. Αναλυτικά, το Loco Roco έχει σαν ήρωα ένα κίτρινο πλάσμα χωρίς πόδια, ή χέρια παρά μόνο μία κεραία (η οποία παίζει ρόλο ντεκόρ) και ένα παχουλό σώμα. Όμως μπορεί να κυλάει προς μία κατεύθυνση. Με τα κουμπιά L και R καλείστε να γείρετε τον κόσμο στον οποίο βρίσκεται δεξιά ή αριστερά για να κυλήσει το μικρό χοντρό κίτρινο ον. Όσα περισσότερα λουλούδια φάει τόσο πιο χοντρό γίνεται. Επειδή όμως μετά από ένα σημείο και έπειτα γίνεται θεόχοντρο και καλείται να περάσει μέσα από κάποιες μικρές τρύπες, μπορεί να διασπαστεί σε μικρότερα κίτρινα όντα με κεραία - ντεκόρ. Αφού περάσουν τα κίτρινα όντα το εμπόδιο μπορούν να επανενωθούν.
Το Pata Pon είναι παρόμοιας φιλοσοφίας. Ο παίχτης είναι ο θεός μερικών όντων κυκλικού σχήματος και τα όντα αυτά για να μπορέσουν να επιζήσουν, δηλαδή να κυνηγήσουν, να σκοτώσουν τους εχθρούς από τους οποίους απειλούνται, ζητούν από τον θεό τους (εμάς δηλαδή) να τους δώσει τον μαγικό μουσικό ρυθμό της επιβίωσής τους. Τα κουμπιά του PSP, δηλαδή ο κύκλος, το τετράγωνο, το χι και το τρίγωνο αντιστοιχούν σε μία δισύλλαβη μελωδία. Εμείς, ο θεός που αγαπάει αυτά τα στρογγυλά πλάσματα, πρέπει να ακολουθήσουμε τον ρυθμό σε συνδυασμό με το μουσικό κομμάτι που αντιστοιχεί σε διάφορες δράσεις, όπως την επίθεση, την άμυνα, το βάδισμα και άλλα.
Και τα δύο παιχνίδια είναι άξια πέρα των προσδοκιών ενός παίχτη PSP όχι μόνο για την αισθητική τους αλλά για την ευφυΐα που αφορά τον τρόπο παιχνιδιού. Μόνο η Sony μπορεί να σχεδιάσει τέτοιες καινοτομίες στα παιχνίδια της!
Wii: Εδώ έχουμε πρόβλημα διότι το Wii από μόνο του είναι το εν δυνάμει μηχάνημα για ακόμα καλύτερα παιχνίδια. Με το Wii Fit το gaming θα αλλάξει διάσταση. Διάολε μέχρι και ποδόσφαιρο θα μπορούμε να παίξουμε κυριολεκτικά. Όμως πέρα από τους προσωπικούς εκθιασμούς που εκφράζω κατά καιρούς γι αυτή την μικρή και προσιτή κονσόλα και πέρα από το γεγονός ότι ακόμα και ο Tony Stark έχει μία τέτοια στο εργαστήριό του (όταν βαριέται να παίζει τον IronMan παίζει Star Wars Force Unleashed) τα παιχνίδια που προσθέτουν την ανάγκη αγοράς της είναι δύο. Το Okami της Capcom το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν από λίγα χρόνια για την αντίκα PS2 πραγματικά αξίζει υποκλίσεις. Η αισθητική του, η πλοκή του και το σενάριό του μαζί με την χρήση του «ουράνιου πινέλου» μαγεύει για πολλές ώρες, εφόσον το παιχνίδι είναι τεράστιο! Το δεύτερο παιχνίδι (οκ είναι εντελώς υποκειμενική η άποψη εφόσον είμαι Star Wars freak) είναι το Star Wars Clone Wars. Όταν κυκλοφόρησε το Wii δεν σκεφθήκατε ποτέ την δυνατότητα να κρατήσετε στα χέρια σας το Wii Remote και να το κουνάτε πέρα δώθε σαν να είναι φωτόσπαθο; Ε, τώρα με αυτό το παιχνίδι (και το Star Wars: The Force Unleashed) αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα. (θυμάμαι πως μικρή είχα έναν πράσινο φωσφοριζέ χάρακα και το κουνούσα πέρα δώθε στο σπίτι φαντάζοντας πως κρατάω φωτόσπαθο – έκανα που και που ζημιές και η μητέρα μου μετά με κυνηγούσε με τον αγαπημένο μου χάρακα). Η υπέρτατη ευτυχία είναι όταν κουνάτε το φωτόσπαθο βγαίνει και ο αντίστοιχος ήχος από το ηχείο του Wii Remote. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια όμως πέρα από όλα αυτά τα μαγικά πράγματα έχουν την δυνατότητα να προσομοιώνουν την κίνησή σας και να την μεταφράζουν στην οθόνη της τηλεόρασής σας. Πιστέψτε με, είναι πολύ κουραστικό να είσαι Jedi. Μετά από 40 λεπτά είσαστε έτοιμοι για ύπνο.
Αυτά είναι τα παιχνίδια και αυτές οι κονσόλες. Διαλιέχτε και πάρτε ανάλογα με το γούστο σας, την τσέπη σας (μερικοί δεν λογαριάζουν την τσέπη τους) και τις προτιμήσεις σας.
(Νομίζω μετά από αυτό το άρθρο καταλάβαμε όλοι ποια εννοώ την καλύτερη παιχνιδομηχανή μέχρι τώρα).

Το Console Gamez ανανεώνεται!

Μετά από τόσα χρόνια που βρίσκεται στον αέρα αυτός ο τόπος, χρειαζόταν μία ανανέωση στην αισθητική του και στον σχεδιασμό του. Με μεγάλη δυσκολία κατάφερνα τον τελευταίο καιρό να ανανεώσω το περιεχόμενο εφόσον οι σελίδες όλες είναι στατικές. Οι προγραμματιστικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες και όλες οι ανανεώσεις των σελίδων γίνονταν "με το χέρι".
Για την ώρα έχει ξεκινήσει το σχεδιασμός των ιστοσελίδων με νέο design και νέα προοπτική που αφορά περισσότερες παροχές σε δωρεάν desktop και console wallpapers. Τα "Νέα" του Console Gamez θα μας τα παρέχουν και άλλοι συνεργάτες που θα εργαστούν αφιλοκερδώς γι αυτόν τον τόπο με βασικό γνώμονα, την αγάπη τους για τα παιχνίδια. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους επισκέπτονται τον τόπο μας και υποσχόμαστε καλύτερο περιεχόμενο και συχνότερες ανανεώσεις.

Φιλικά Cyberella

Υ.Γ.: Πατήστε την εικόνα και δείτε ένα sneak peek.

Καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά

Μετά από προσωπική εμπειρία, διαπίστωσα πως δεν είναι τόσο δύσκολο να πλένεις τα πιάτα, ή να σκουπίζεις τον πάτωμα του σπιτιού σου, όσο να ξεσκονίζεις τις κονσόλες σου.
Δύσκολη πίστα το καθάρισμα, όσο δύσκολο είναι να τερματίσεις το Star Wars The Force Unleashed. Όμως δεν είναι και ακατόρθωτο!
Σας παρουσιάζουμε αναλυτικά τον τρόπο καθαρισμού και την δυσκολία που διαπιστώσαμε σε μερικές κονσόλες.
Wii: Πράγματι, αυτή η κονσόλα είναι πολύ εύκολο να την καθαρίσεις. Με ένα στεγνό πανάκι (αφού πρώτα κλείσετε την κονσόλα και την βγάλετε από την πρίζα, ώστε να μην δημιουργηθεί στατικός ηλεκτρισμός και βραχυκυκλώσει το σύστημα) φεύγει πολύ εύκολα η σκόνη. Επειδή είναι άσπρο το χρώμα της κονσόλας απαιτείται συχνό ξεσκόνισμα. Το ξεσκονόπανο Swifer είναι ό,τι πρέπει γι αυτή τη δουλειά μιας διότι η επιφάνεια του Wii είναι γυαλιστερή και όχι ματ.
XBOX: Αμάαααν. Εκεί τα βρήκα πολύ σκούρα! Λόγω των γραμμών που προεξέχουν δεξιά κι αριστερά, το οποιοδήποτε ξεσκονόπανο δεν θα κάνει δουλειά. Προμηθευτείτε μπατονέττες και ένα καθαριστικό οθόνης (όχι το ακριβό, αυτό που κάνει 5 ευρώ). Βρέξτε ελαφρά την μπατονέττα με το καθαριστικό και περάστε την μέσα από την εσωχές. Υπομονή και θα καθαρίσει η "αντίκα" σας. Το ίδιο ισχύει και για την επιφάνεια που σχηματίζεται το λογότυπο "Χ".
ΧΒΟΧ 360: Εδώ, το Swifer μπορεί να κάνει δουλειά. Αν όμως έχετε καιρό να την καθαρίσετε την κονσόλα σας, τότε πολύ προσεχτικά (αφού την βγάλετε από την πρίζα και τα λοιπά) θα πάρετε ένα βετέξ πολύ ελαφρά βρεμένο με ελάχιστο σαπούνι και θα καθαρίσετε τις επιφάνειες της κονσόλας σας με κυκλικές κινήσεις. Μετά με ένα στεγνό πανί επαναλάβετε τις κινήσεις και voila! Η κονσόλα σας θα είναι πιο καθαρή και από την μέρα που την αγοράσατε. Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται διότι η κονσόλα είναι κατασκευασμένη από ματ άσπρο πλαστικό με συνέπεια να τραβάει σκόνη και να αλλάζει το χρώμα της σε γκρι ανοιχτό. Πφού!
PS2: Κι εδώ τα βρήκαμε σκούρα. Οι θέσεις που βρίσκεται ο ανεμιστήρας, το memory stick και η εταζέρα του DVD-ROM είναι οι πιο δύσκολες επιφάνειες στον καθαρισμό τους. Πάλι εδώ παίζει το γνωστό σχήμα "μπατονέττα". Οπλιστείτε με υπομονή και θα δείτε στο τέλος πως θα είσαστε πολύ περήφανοι. Η υπόλοιπη κονσόλα καθαρίζεται με ένα ξεσκονόπανο, ή αν είναι πολύ βρώμικη (δηλαδή αν έχει πιάσει κομματάκι μπίχλα) τότε με το φθηνό καθαριστικό οθόνης και ένα στεγνό πανάκι οθόνης (μαλακό) μπορεί να καθαρίσει τις λείες επιφάνειες.
PSP: Πράγματι, αυτή η κονσόλα θέλει συνέχεια καθάρισμα. Ο λόγος είναι πως το "βινίλ" πλαστικό της καθώς και η οθόνη της γεμίζει με το παραμικρό δαχτυλιές. Με ένα βελούδινο πανάκι, όπως αυτά που καθαρίζουν τα γυαλιά οράσεως, καθαρίζεται πολύ εύκολα.
PS3: Καλύτερα να μην αγγίζετε πολύ συχνά το μηχάνημα διότι γεμίζει τόσο εύκολα δαχτυλιές που η ομάδα CSI θα έκανε πάρτι μόλις την αντικρίσει. Αν δεν την αγγίζετε συχνά, τότε με ένα πανάκι που δεν δημιουργεί στατικό ηλεκτρισμό και μαζεύει την σκόνη αντί να την πασαλείβει γίνεται δουλειά. Αν όμως έχει γεμίσει δαχτυλιές τότε πάλι παίρνετε το ωραίο βελουτέ πανάκι με καθαριστικό οθόνης και απαλά καθαρίζετε. Υπομονή και το PS3 σας θα γυαλίζει τόσο όσο τα καινούρια λουστρίνια του Ferragamo.
Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά, όμως όσον αφορά τις κονσόλες σας ο καθαρισμός τους είναι απαραίτητος εφόσον εξαρτάται από αυτόν απόλυτα η βιωσιμότητά τους. Η σκόνη και ακόμα χειρότερα η σκόνη που έχει στερεοποιηθεί θέλει άμεσα καθαρισμό αλλιώς τα μηχανήματά σας θα τα κλαίτε.
Και μην ξεχνάτε: Καθαρή κονσόλα, δαχτυλιές δεν φοβάται!

Και κλάαααααμα η κυρία!

Πριν από κάποια χρόνια κορόιδευα εκείνους που συγκινούνται όταν βλέπουν μελό ταινίες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως είχα πάει σινεμά με τις φιλενάδες μου στην ταινία «Ξυπνήματα» (Awakenings). Η μία φιλενάδα από την μέση της ταινίας είχε πλαντάξει στο κλάμα. Δεν μπορώ να πω, η ταινία ήταν άκρως συγκινητική και πράγματι μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες απώλειες δακρύων όμως με ξένισε το πόσο πια έχει «αγγίξει» την φίλη μου. Παρόλα αυτά αν και όταν παρακολουθώ ένα έργο γίνομαι ένα με αυτό (όπως και στα βιβλία) δεν έχυσα δάκρυ.
Μετά από κάποια χρόνια είχα πάει με το τότε je t’aime για να δω το Artificial Intelligence. Αν και είμαι μεγάλος fan του Steven Spielberg η ταινία δεν με άγγιξε τόσο όσο το αγόρι μου που είχε πλαντάξει στο κλάμα σκουπίζοντας την μύτη του με τις χαρτοπετσέτες των Village Cinemas. Θεώρησα Ήταν αστείο το να συγκινηθώ για την εκπλήρωση της επιθυμίας ενός ρομπότ από την νεράιδα του παραμυθιού Πινόκιο (αυτό δεν ακούγεται και πολύ σουρεαλιστικό, ακούγεται σαν ανέκδοτο που το έχει βγάλει τρόφιμος ψυχιατρείου). Εν πάση περιπτώσει, δεν υπήρχε ταινία που να με κάνει έστω να βουρκώσω. Όλα όμως άλλαξαν όταν είδα την ταινία Braveheart.
Πήγα πάλι σινεμά (δεν θυμάμαι με ποιόν) και συγκλονίστηκα με τον κύριο Mel Gibson. Δεν δάκρυσα, όοοοοοχι! Όμως συγκλονίστηκα. Έτσι, ένα βράδυ, κάποιο κανάλι αποφάσισε να δείξει την ταινία. Και τότε συνέβη! Κλάμα, ασταμάτητο, με λυγμούς, τα χαρτομάντιλα πήραν την θέση του χαρτιού τουαλέτας. Non stop. Κλάμα όταν του σκοτώνουν την γυναίκα που έχει παντρευτεί κρυφά, κλάμα όταν εμψυχώνει τους συμπατριώτες του, κλάμα όταν τον φυλακίζουν, κλάμα όταν τον βασανίζουν, κλάμα κλύσμα τέλος πάντων.
Ασφαλώς, όταν τελείωσε η ταινία τελείωσε και το κλάμα, εφόσον το μυαλό φεύγει από τον κόσμο που σου περιγράφει η ταινία και σε απασχολεί αμέσως το τι θα μαγειρέψεις αύριο, τι ώρα να βάλεις ξυπνητήρι και διάφορες άλλες πεζές δραστηριότητες που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον ηρωικό William Wallace.
Έκτοτε, έκλαιγα σε διάφορες άσχετες ταινίες όπως ο Harry Potter (εκεί έριχνα και ένα προκαταρκτικό κλάμα διαβάζοντας τα βιβλία), ο Βασιλιάς των Λιονταριών (σε δεύτερη προβολή, διότι η πρώτη με είχε αφήσει παγερά ασυγκίνητη), το Moulin Rouse (απερίγραπτο κλάμα στο τέλος, τα δάκρυα έτρεχαν όπως η βροχή στο ελενίτ), Ο Τίγρης και ο Δράκος και το Κίνγκ Κόνγκ (γιατί να σκοτώσουν τον καημένο τον Κίνγκ Κόνγκ). Όλες εκείνες τις φορές, ένιωθα τόση ντροπή (όταν δεν την έβλεπα μόνη) που προσπαθούσα να κάνω διάφορες πατέντες να μαζέψω τα επίμονα ζουμιά καθώς είχα αναγάγει σε επιστήμη στο να το παίζω άνετη στην περίπτωση που έπεφτε κανένα βλέμμα πάνω μου.
Ασφαλώς οι ταινίες: Τα Πάθη του Χριστού, Ο Επίμονος Κηπουρός, Το Σκοτεινό Ποτάμι και Οι Αδιάφθοροι είναι εγγύηση δακρύων. Όμως υπήρξαν και ταινίες που ενώ μου άρεσαν, θέλω να πω πως αντιλήφθηκα κατά κάποιο τρόπο τι θέλει να πει ο ποιητής, δεν μου προκάλεσαν αυτή τον χείμαρρο δακρύων και μύξων. Το Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο, Τα 21 Γραμμάρια και το Crash κατάφεραν μόνο να με ψυχοπλακώσουν.
Προσπαθώντας να καταλάβω γιατί το Braveheart μου προκάλεσε μία συναισθηματική στροφή στην 7η τέχνη 160 μοιρών κατάφερα να καταλήξω στους εξής πιθανούς παράγοντες.
1. Όταν είμαι συναισθηματικά φορτισμένη, η ταινία με επηρεάζει σε σημείο που γίνομαι αλοιφή για τον ήλιο από το κλάμα (πράγματι όταν είδα τον Mel Gibson είχα μόλις χωρίσει από έναν γκόμενο, όχι αυτόν που ανάφερα, άλλον).
2. Οι ταινίες και οι Χολιγουντιανοί παραγωγοί έχουν καλυτερέψει.
3. Έχω αρχίσει να γερνάω.

Το άλλο με τον Τοτό το άκουσες;

Λίγο πριν τις διακοπές, εκεί που νομίζεις πως έκανες τι βασικό σου χρέος με το να αγοράσεις εισιτήρια και είσαι με το ένα πόδι στο καράβι (ακόμα και αν αργεί η μέρα της αναχώρησης) αποκτάς κάποιο πρόβλημα με την υγεία σου.

Κάτι τέτοιο έχει συμβεί σε μένα.

Δεν με ταλαιπωρεί με οποιοδήποτε δυσάρεστο τρόπο αλλά συνεχίζεται να υφίσταται εδώ και 3 εβδομάδες. Το χρονικό διάστημα που έχω αυτό το πρόβλημα υγείας ήταν που με προβλημάτισε και με ώθησε να ψάξω να βρω γιατρό.

Όμως τι γιατρό;

Οπότε ξεκίνησα με δερματολόγο. Έκατσα στην ουρά στις 7:00 το πρωί έξω από του Συγγρού και εξετάστηκα στις 10:00 (γρήγορα έκανα κιόλας). Η γιατρός δεν μπορούσε να αξιολογήσει την πάθηση και αφού της ζήτησα ποιάς ειδικότητας γιατρός θα έπρεπε να με εξετάσει, μου επανέλαβε πως η κατάσταση δεν αξιολογείται.

Αυτοί οι Έλληνες γιατροί έχουν 3 λέξεις στο λεξιλόγιό τους που τις χρησιμοποιούν “by default” για πάνω από 3 περιπτώσεις. Η μία από αυτές είναι «δεν αξιολογείται».

Έκανα λοιπόν κι εγώ από μόνη μου την διάγνωση και αποφάσισα πως ο επόμενος γιατρός θα είναι ορθοπεδικός. Το ΚΑΤ εφημέρευε και ήξερα που θα ήταν λιγάκι δύσκολο να εξεταστώ σε εφημερία μίας και εξετάζονται μόνο οι ετοιμοθάνατοι, ή οι ακρωτηριασμένοι.

Πήγα λοιπόν από την Μιχαλακοπούλου στο Μαρούσι με την θερμοκρασία να φλερτάρει τους 40 βαθμούς. Ήμουν εξοπλισμένη με καπέλο, «ειδικό» άσπρο φορεματάκι που αερίζεται (ναι, είχε και ανεμιστήρα, τι αστείο… μμμ), με το νεράκι μου στην τσάντα.

Φτάνω στο ΚΑΤ (και μου αρέσουν τα νοσοκομείααααααα… πάααααααααρα πολύ), πάω στα εξωτερικά ιατρεία και ζητώ νούμερο για εξέταση.

Δεν μου δώσανε νούμερο διότι έκριναν πως η κατάστασή μου δεν ήταν τόσο επείγουσα ώστε να χρειαστεί εδώ και τώρα να εξεταστώ. Εκείνος που έκανε την διάγνωση δεν ήταν γιατρός, μήτε νοσοκόμα. Ήταν ο σεκιουριτάς! Ναι! Αυτός που μου έκανε την διάγνωση και έκρινε πως επειδή δεν είναι ακρωτηριασμένο το χέρι μου δεν έχω το δικαίωμα να εξεταστώ σε νοσοκομείο του ΙΚΑ που δίνω από την πρώτη μέρα που εργάστηκα στην ζωή μου τον μισό μισθό μου, ήταν ο Security Man!

Αιφνιδιάστηκα!

Δεν ήξερα τι να πω. Όταν κιόλας θέλεις να ξεμπερδεύεις με ένα χαζό θέμα υγείας και ξαφνικά βρίσκεις μπροστά σου τον Security M.D. (μου θυμίζει το House M.D.) δεν σου ‘ρχεται να βρίσεις αυτόματα. Μετά, στην επιστροφή, στον δρόμο βρίζεις και μετά σε παίρνουν για τρελό.

Λένε πως στην Ελλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι. Θα ήθελα να αλλάξω αυτό το γνωμικό: «Ότι θέλεις να είσαι, είσαι». Δεν είναι ανάγκη να το δηλώσεις.

Και με τις υγείες μας!

Μαζί με το μαγιό και τα βατραχοπέδιλα να πάρω τα εξής:

Είναι προφανές! Το καλοκαίρι ήρθε και η πόλη είναι ανυπόφορη… Για όσους ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους σε δροσερές παραλίες το Console GameZ δίνει τις εξής 10 προτάσεις:

1. Να αποκτήσετε ένα PSP Lite & Slim. Δεν είναι εδά και πολύ ακριβό. Κοστίζει 170 ευρώ και η νέα αυτή έκδοση συμπεριλαμβάνει φόρτιση μέσω USB. Επίσης περιέχει πολλές χρωματικές θεματικές παραλλαγές, καλύτερο ήχο, και φωτεινότερη οθόνη. Επίσης μπορείτε να σερφάρετε στο διαδίκτυο, να γεμίσετε το memory stick σας με ταινίες mp4 και να προσθέσετε μερικά mp3. Ενδείκνυται η κονσόλα για τους ταξιδιώτες με καράβι (τύπου που κάνει 10 ώρες να φτάσει στον προορισμό του και είναι χάρχαλο που σημαίνει ότι κουνάει διαβολεμένα με 2 Μποφώρ).

2. Να παίξετε οπωσδήποτε για την κονσόλα ΧΒΟΧ 360 το άκρως δροσιστικό Dead or Alive Xtream Beach Volleyball 2. Ο αντρικός πληθυσμός των gamers θα το εκτιμήσει το παιχνίδι σε… εχμ βάθος.

3. Να κάνετε μία βόλτα (ή και περισσότερες αν επιθυμείτε) στους βυθούς της Καραϊβικής με το Endless Ocean αποκλειστικά και μόνο για το Wii. Είναι σίγουρο πως την επομένη θα ξεκινήσετε μαθήματα αυτόνομης κατάδυσης.

4. Να δανειστείτε - αγοράσετε το Lego Indiana Jones. Είναι All Seasons Game και έχει πολύ γέλιο.

5. Όσοι έχετε την κονσόλα Wii, να αποκτήσετε το Wii Fit για να γυμνάστε τους κοιλιακούς σας και τους γλουτούς σας ώστε να «σκάσετε» στα παραλιακά θέρετρα με κορμί θεϊκό! (ε, καλά… υπερβάλω αλλά πλάκα – πλάκα το Wii Fit κάνει δουλειά). Αν δεν έχετε την διάθεση να δώσετε τα 100 ευρώ για να κάνετε yoga και ski, με το Wii Sports μπορείτε να κάνετε «δουλειά» επίσης. Παίξτε λίγο τένις, λίγο μποξ και βγείτε στις παραλίες να εντυπωσιάσετε τα πλήθη με τις ρακέτες πάντα με στυλ «Bjorn Born».

6. Παίζοντας Tekken για μία ώρα καίτε ίσες θερμίδες όπως να ανεβοκατεβείτε 3 φορές από το ισόγειο μέχρι τον 4ο όροφο. Δυστυχώς όμως δεν γυμνάζει τις ίδιες μυικές ομάδες, απλώς καίτε θερμίδες. Όσοι λοιπόν έχετε μία από της θρυλικές κονσόλες PSX, PS2, PSP ή PS3 επιλέξτε τον Yoshimitsu και ρίξτε αλύπητα ξύλο!

7. Για όσους δεν μπορούν να πιστέψουν ότι η Ελλάδα πήγε στον πάτο με το φετινό Euro και επιθυμούν μία δεύτερη ευκαιρία, προτείνουμε το UEFA Euro 2008 το οποίο μπορείτε να βρείτε για όλες τις κονσόλες.

8. Είσαστε άρρυθμοι; Θέλετε να είσαστε έτοιμοι για να εντυπωσιάσετε τα πλήθη με τις χορευτικές σας ικανότητες στο Super Paradise και στα Club της Σαντορίνης και της Πάρου (καλά υπάρχουν club και σε άλλα θέρετρα); Υπάρχει λύση και λέγεται PataPon. Το καταπληκτικό παιχνιδάκι για το PSP θα σας μάθει χαριτωμένα τι σημαίνει να έχεις ρυθμό.

9. Γλυκαθείτε με τα previews των Tomb Raider Underworld, Prince of Persia, God of War III, Call of Duty: World at War First Look και Gears of War II διότι προβλέπεται το φετινό φθινόπωρο να είναι άκρως ενδιαφέρον.

10. Αποκτήστε ένα Nintendo DS (σε καλοκαιρινό χρωματάκι) και οπωσδήποτε παίξτε το Arkanoid DS. Ενδείκνυται για την παραλία, όταν όλοι παίζουν με το φρίζμπι και βαριέστε αφόρητα να κυνηγάτε τον πλαστικό ιπτάμενο δίσκο. Επίσης αντί να λύνεται σταυρόλεξα, λύστε ένα block puzzle!

Προσθήκη: Λόγω της τρομερής ακρίβειας και ανατίμησης των προϊόντων στην Ελληνική αγορά, το Console GameZ σας προτείνει αν έχετε φίλους με φορητές κονσόλες, να τους παρακαλέσετε με δάκρυα στα μάτια και γονατιστοί να σας την δανείσει για τις διακοπές (μαζί με μερικά παιχνίδια ασφαλώς).

Ριζική αλλαγή της αξίας του ευρώ έναντι του δολαρίου! 1 δολάριο = 2,5 ευρώ

Είναι γεγονός! Δεν έχει ξανασυμβεί τέτοια ανατίμηση του δολαρίου μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Τι ακριβώς συνέβη;
Συνέβη το εξής:
Πριν από ένα περίπου μήνα, ο κύριος Steve Jobs ανακοίνωσε την σύντομη κυκλοφορία στα καταστήματα του Ευρωπαϊκού iphone, το οποίο περιέχει GPS καθώς και το hardware για την υπηρεσία 3G, όπου θα κοστολογείται για την συσκευή των 8 Gb στα 199 δολάρια.
Το iphone, είπαν, θα πωλείται στην Ελλάδα, για την ώρα θέλω να πιστεύω, αποκλειστικά από την Vodafone το οποίο χωρίς σύνδεση θα «χαρίζεται» (ούχουχου… ακολουθεί τρελό γέλιο) στην τιμή των 499 ευρώ!!!
Λοιπόν, παγκόσμια γνωστό είναι πως ένα ευρώ ισούται με ενάμιση δολάριο. Και αν πουληθεί όπως ακριβώς τα είπε ο κύριος Jobs στην τιμή των 199 δολαρίων θα σημαίνει πως εμείς Ευρωπαίοι μπορούμε να το αγοράσουμε στην τιμή των 127.593 ευρώ. Με το Φ.Π.Α. θα κοστίσει δηλαδή 151,83567 ευρώ. Άιντε 152 ευρώ.
Η Vodafone όμως το πουλάει με 499 ευρώ. Και ρωτώ,
1. τα 499 είναι με το Φ.Π.Α.;
2. μήπως δεν ξέρω αριθμητική;
3. 152 ευρώ = 499 ευρώ μα, τι έγινε; Αυξήθηκε ο πληθωρισμός τόσο πολύ; Άλλαξε τόσο δραστικά η αξία του ευρώ έναντι του δολαρίου;
4. Αν επιθυμώ να κάνω σύνδεση στην Vodafone και να αποκτήσω με το πακέτο σύνδεσης και το iphone μήπως τελικά θα πληρώσω το μαγικό νούμερο των 151,83567 ευρώ για να το αγοράσω;
5. Μήπως έχουμε τρελαθεί ή θέλουν να μας τρελάνουν;

Προτείνω: Μαζί με το μποϊκοτάζ που κάνουμε στο γάλα, για το μποϊκοτάζ που κάνουμε κάθε Πέμπτη σε όλα τα προϊόντα και όλα όσα κάνουμε μποϊκοτάζ, να μην αγοράσει κανείς από την Vodafone το καινούριο iphone!
Γουστάρεις iphone; Πάρ’ το από το e-bay! Και φθηνότερο και χωρίς Vodafone! Ή μάλλον καλύτερα, κάντε ένα ταξιδάκι σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα και πάρτε το 127,593 ευρώ (διότι μόνο η Ελλαδάρα έχει το Φ.Π.Α. του 19%). Έτσι και ταξιδάκι σπέσιαλ θα κάνετε (θα γνωρίσετε νέους τόπους και αξιοθέατα) και φθηνό 3G iphone θα πάρετε!
Εθνική ξεφτίλα με πολυεθνικό όνομα!

Σημείωση: Υποτίθεται πως η Apple έχει κάνει μία Ευρωπαϊκή συμφωνία πως ό,τι κοστολογείται σε δολάρια, θα κοστολογείται και σε ευρώ. Αυτό ισχύει διότι η αγορά στην Ευρώπη είναι μικρότερη από εκείνης των Η.Π.Α.

Η σπείρα της ζωής

Η χθεσινή είδηση μου ήρθε κατακέφαλα. Σήμερα το πρωί την έψαχνα στο in.gr στις πρώτες ειδήσεις, και τη βρήκα μέσω του ευρετηρίου.
Η Κομισιόν, εξέδωσε οδηγία προς τα κράτη μέλη για την άρση του εργασιακού 8 ώρου. Σκοπός της Ε.Ε. είναι η καθιέρωση (και επέκταση) του εβδομαδιαίου ωραρίου σε 65 ώρες διατηρώντας το δικαίωμα του εργαζόμενου (option out) που εργάζεται πάνω από 10 εβδομάδες στον ίδιο εργοδότη. Οι Υπουργοί απασχόλησης της Ε.Ε. αποφαίνονται πως ο εργαζόμενος μπορεί να αρνηθεί το δικαίωμα αυτό νόμιμα.
Η χώρα μας μαζί με την Κύπρο, το Βέλγιο, την Ουγγαρία και την Ισπανία απείχε από την ψηφοφορία αντί να την καταψηφίσει.
Μπορείτε να βρείτε το αντίστοιχο άρθρο εδώ: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=909085

Αυτό που με προβληματίζει είναι:

1. Ποιός εργοδότης δεν θα επιθυμούσε οι υπάλληλοί του να εργάζονται περισσότερο και με τον ίδιο μισθό;
2. Ποιός εργαζόμενος θα επιθυμούσε να εργάζεται περισσότερο, πάλι με τον ίδιο μισθό;
3. Γιατί η κυρία Πετραλιά δεν καταψήφισε την οδηγία και απείχε;
4. Αν υπάρξει και αντίστοιχη αύξηση του μισθού στο 65ωρο ποιά θα είναι αυτή και ποιός είναι ο βασικός μισθός σύμφωνα με την οδηγία της Ε.Ε.;
5. Ποίος εργοδότης θα αποδεχθεί το δικαίωμα του υπαλλήλου του να μην εργάζεται πάνω από 48 ώρες την εβδομάδα και δεν θα τον απολύσει για να προσλάβει κάποιον που είναι πρόθυμος να εργαστεί «νόμιμα» 65 ώρες.
6. Οι εργαζόμενοι σε καταστήματα, οι συμβασιούχοι, οι ιατροί – νοσοκόμοι, οι πιλότοι των αεροπορικών εταιριών, οι οδηγοί λεωφορείων αν επεκτείνουν το ωράριό τους δεν βάζουν σε κίνδυνο την υγεία τους και την υγεία των πολιτών;

Πριν από χρόνια, ένας φίλος μου είχε πει πως η ιστορία επαναλαμβάνεται σε διάφορες χρονικές στιγμές. Στην ουσία δεν επαναλαμβάνεται σαν κύκλος (που απολήγει στο ίδιο σημείο που ξεκίνησε) αλλά σαν σπείρα διότι παράγεται παρόμοιο αποτέλεσμα σε παρόμοιες συνθήκες. Έτσι λοιπόν, να μην ξεχνάμε πως πριν από 200 χρόνια περίπου είχαμε πάλι στην Ευρώπη το φαινόμενο της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων.
Το ψήφισμα είναι ακόμα ένα λιθαράκι στο βάρος που ανέχεται ο Έλληνας εργαζόμενος. Στις περισσότερες εταιρίες, οι παράνομες απολύσεις έχουν γίνει καθ' όλα "νόμιμες". Απολύονται γυναίκες έγκυοι, εργαζόμενοι λόγω της προσωπικής εμπάθειας που έχει ο προϊστάμενός τους, οι εργαζόμενοι παραλαμβάνουν μερικές φορές τον μισθό τους μετά από 6 μήνες και άλλα πολλά.
Η καταπίεση του εργαζόμενου αναπόφευκτα οδηγεί σε επανάσταση.
Η ζωή είναι μία σπείρα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και έχει αποδείξει στους αιώνες πως οι σημερινοί καταπιεσμένοι είναι οι αυριανοί επαναστάτες.

Μπανανία a.k.a Banana Republic

Ο Στέλιος Κούλογλου, ίσως ο μόνος πραγματικός ρεπόρτερ των μέσων μαζικής ενημέρωσης, και η ομάδα «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» ανάρτησε έναν νέο δικτυακό τόπο που ακούει στο όνομα Banana Republic.
Στόχος της ομάδας είναι η ίδρυση ενός νέου διαδικτυακού δημοκρατικού τηλεοπτικού σταθμού. Τους ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στο έργο τους.
http://www.banana-republic.gr/

Το «μήλο» της έριδος

Με την εταιρία “Apple” σε σχέση με το iphone γίνονται τα εξής:

1. H Ελλάδα δεν έχει Apple Store σε αντίθεση με την Βόρεια Κορέα που έχει.

2. Με την κυκλοφορία του iphone στην Αμερική, η Apple στην ουσία εκβίασε τους καταναλωτές πως η αγορά της συσκευής προϋποθέτει και σύνδεση με την εταιρία κινητής τηλεφωνίας AT&AT. Η συσκευή ήταν αδύνατο να λειτουργήσει με άλλον provider κινητής τηλεφωνίας.

3. Οι επόμενες γενιές firmware για το iphone, που κυκλοφόρησε η Apple καθιστούσαν αδύνατον το «σπάσιμο» της συσκευής από hackers.

4. Η Apple τον Ιανουάριο του 2008 ανακοίνωσε την σχετική απελευθέρωση του λογισμικού του iphone, παρέχοντας στον κόσμο το SDK πακέτο στις αρχές Απριλίου.

5. Υποσχέθηκε πως τα επόμενα iphone με το νεότερο firmware θα είναι πλήρως ξεκλειδωμένα ώστε να μπορούν οι χρήστες να επιλέξουν τον provider της κινητής τηλεφωνίας που ανήκουν ήδη (ακόμα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει).

6. Η Ελλάδα, φέρνει το iphone στα καταστήματα μόνο εάν έχετε συνδεθεί με το δίκτυο της Vodafone σε προσιτή τιμή που ακόμα δεν έχει οριστεί (ώστε να προλάβει να κάνει καμία αρπαχτή μέχρι να ξυπνήσει η Tim και η Cosmote).

7. Το iphone θα πωλείται «πειραγμένο» σε καταστήματα (σε μερικά πωλείται ήδη) σε τιμή που ακόμα δεν έχει οριστεί (σε αυτά που πωλείται η τιμή του φτάνει τα 520 ευρώ για το iphone των 8 Gb,).

Έχουμε και λέμε, Apple Store δεν έχει η Ελλάδα και αυτή η κατάσταση επιτρέπει αυθαιρεσίες στις τιμές από εταιρίες που μπορούν να φέρνουν προϊόντα Apple στο μαγαζί τους (εξαιρείται η System Graph).
Σημείωση: Αυτό το μαγαζί στην Ακαδημίας που γράφει στην ταμπέλα του περίτρανα «Apple Demo Store» ανήκει στην Rainbow που δεν είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος Apple στην Ελλάδα.
Το iphone έρχεται μονοπωλιακά με σύνδεση Vodafone.
Για να εξηγήσω δύο πράγματα. Αν αγοράσετε ένα iphone από το εξωτερικό ή από ένα ελληνικό κατάστημα δεν σας καλύπτει η εγγύηση διότι είναι «σπασμένο» με 3rd party λογισμικό.
Αν αγοράσετε στην «καλή» τιμή το τηλέφωνο από την Vodafone με σύνδεση, πάλι δεν καλύπτεστε διότι δεν υπάρχει ακόμα Apple Service για το iphone.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Προβλέπεται η απελευθέρωση του iphone σε περισσότερα καταστήματα, η άρση του άθλιου μονοπωλίου της Vodafone (διότι όποιος μονοπώλησε, έφαγε τα μούτρα του – βλέπε Apple με το itunes και Sony με τα κλειδωμένα DVD players) επειδή το iphone σύντομα θα πωλείται ξεκλείδωτο από την μαμά Apple.

Top 10

Τον τελευταίο καιρό νιώθω πως έχω χάσει την μπάλα με τις νέες ταινίες. Έχω την εντύπωση πως ο νεότερος κινηματογράφος είναι άθλιος από όλες τις πλευρές.
Υποτίθεται πως με τα χρόνια τα τοπ 10 των αγαπημένων μας ταινιών αλλάζουν θέσεις και τα διαδέχονται άλλα έργα, περισσότερο αξιόλογα. Όμως κάποιες ταινίες 20 και χρόνων, παραμένουν στην λίστα μας λόγο της μοναδικότητάς τους.
Έτσι λοιπόν, ένιωσα την ανάγκη να γράψω την τοπ 10 λίστα από τις καλύτερες (κατά την γνώμη μου) ταινίες.

1. Ο Νονός: Πραγματικά δεν νομίζω να υπάρξει άλλο έργο που στηρίζει τόσο ρεαλιστικά τέτοιους χαρακτήρες.
2. The Matrix: Παρότι τα ειδικά εφέ του έργου είναι σχετικά παρωχημένα, η λογική του έργου και η πλοκή του είναι εκπληκτική.
3. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Peter Jackson πιστεύω πως μετέφερε όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούσε αυτή την υπέροχη τριλογία του J.R. Tolkien (αν και λάτρεψα περισσότερο τα βιβλία).
4. Immortel ad vidam: Το αριστούργημα του Enki Bilal του χαρισματικού σχεδιαστή κόμιξ, με εντυπωσίασε πέρα από τα ειδικά εφέ. Ο συμβολισμός βρίσκεται παντού σε αυτή την ταινία.
5. Fight Club: Η ειρωνεία του Tyler Durden σε ακολουθεί σε όλη την ταινία σε σημείο σκιζοφρένειας.
6. Blade Runner: Οι εικόνες και η ατμόσφαιρα αιχμαλωτίζει τον θεατή πέρα από τις εκπληκτικές ερμηνείες του Rutger Hauer, του Harrison Ford και της Sean Young.
7. 2001 Space Odyssey: Μόνο ο Stanley Kubrik θα μπορούσε να δώσει με έναν μοναδικό τρόπο τον κύκλο της ζωής.
8. Big Fish: Ο κύριος Burton είναι ίσως ο καλύτερος παραμυθάς της μεγάλης οθόνης.
9. 12 Monkeys: Η ματαιότητα της ζωής μέσα από τον φουτουριστικό παραμορφωτικό γυαλί μίας πραγματικότητας σε παρακμή.
10. Sin City: Το σενάριο εμπνευσμένο από την ομώνυμη σειρά κόμιξ που τόσο μοναδικά ο Robert Rodriguez παρουσιάζει σε άσπρο - μαύρο και λίγο κόκκινο.

Το 10ρι το καλό!

Όταν ο φίλος μου ο Παντελής μου είπε πως το GameSpot και το ING βαθμολόγησε το τέταρτο μέρος της σειράς Grand Theft Auto με 10 έπαθα την πλάκα μου. Ε, όχι, δεν είναι δυνατόν είπα, ας το αποκτήσουμε!

Προϋπόθεση για 10ρι:
1. Να έχει γραφικά που να σχίζουν τους αιθέρες τύπου Assassin’s Creed
2. Να έχει φοβερό gameplay, εθιστικό μέχρι εκεί που δεν πάει… αρρώστια δηλαδή
3. Να υπάρχουν περισσότερα στοιχεία εκτός από τις αποστολές και εξελιγμένο A.I. Δηλαδή να μην έχει γραμμική πλοκή
4. Να έχει φοβερό Soundtrack
5. Να μην περιέχει πολλά “loading”
6. Να έχει εκπληκτικούς διάλογους και ηχητικά εφέ
7. Να έχει άψογο χειρισμό, καλό χειρισμό της κάμερας, του πρωταγωνιστή, κ.λ.π.
8. Και όσον αφορά την προσομοίωση των οχημάτων να προσεγγίζει την πραγματικότητα
9. Να έχουν πάρει τρελή καφεΐνη οι σχεδιαστές των χαρακτήρων του παιχνιδιού διότι οι άνθρωποι στο κάτω – κάτω τα έδωσαν όλα…
10. Να έχει λιγότερα bugs και glitches το παιχνίδι από οποιοδήποτε «υψηλόβαθμο» το είδους του ή άλλου είδους.

Τώρα πρέπει να υπάρχουν και άλλα στοιχεία που κάνουν ένα παιχνίδι 10ρι που πρέπει να έχω ξεχάσει… Συγχωρέστε με :)
Λοιπόν, το GTA4 από τα 10 αναφερόμενα στοιχεία που κάνουν ένα παιχνίδι να παίρνει την ύστατη βαθμολογία «10», έχει πέσει μέσα στα 6 μόνο!
Τα γραφικά δεν μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Δεν έχει δοθεί βάση στην λεπτομέρεια και οι φωτισμοί μόνο «συμπαθητικοί» μπορούν να χαρακτηριστούν Οι χαρακτήρες είναι άθλια σχεδιασμένοι, σαν να βγήκαν από παιχνίδι του ’97. Χειρισμός; Απαράδεκτος! Η κάμερα σου κόβει κυριολεκτικά τα πόδια! Αν και υπάρχει η δυνατότητα να βλέπεις το αυτοκίνητο και από την θέση ενός ελικοπτέρου, όταν θέλεις να δεις από την «συμβατική» γωνία πρέπει να έχεις τον αριστερό σου αντίχειρα μόνιμα κολλημένο στο joystick για να έχεις σταθερή οπτική θέση. Προσομοίωση, χμ… όταν πατάς το φρένο περιμένεις ό,τι μπακατέλα έχεις κλέψει να σταματήσει. Δεν ισχύει στο GTA4. Όταν πατάς το φρένο το όχημα σταματάει μετά από 100 μέτρα, αφού βέβαια έχεις πάρει στον διάβα σου 2 φανάρια και 5 πεζούς. Δεν το συζητώ για τις στροφές… φρίκη! Πρέπει να μειώσεις την ταχύτητα στα 30 χ.λ.μ. για να στρίψεις, ακόμα και με LOTUS.
Βέβαια ας μην το θάβουμε τόσο το παιχνίδι, έχει εξαιρετικό ρεαλισμό στην κίνηση των αυτοκινήτων, gameplay σε βάθος με πολλές τελικές σεναριακές απολήξεις και αρκετή δράση.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα καλό, έως και πολύ καλό παιχνιδάκι. Το Console GameZ το βαθμολογεί χαριστικά με 9,5. Όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι 10ρι!

Πασχαλινές «παιχνιδιάρικες» προτάσεις

Με πολύ απλά λόγια, αγαπητοί gamers, αυτή η άνοιξη είναι «νεκρή» όσον αφορά τα παιχνίδια κονσολών. Στην σημερινή εποχή που όλα έχουν ακριβύνει ένα παιχνίδι έχει μείνει σταθερό στην τιμή του. Τα διαδικτυακά παιχνίδια.
Για τις διακοπές του Πάσχα, μετά τις οινοποσίες και τις υπερβάσεις βρώσης του σουβλιστού αρνιού, προτείνουμε παιχνιδάκια χαλαρωτικά, ευχάριστα χωρίς βία και σεξ (αυτό πάει στο προηγούμενο post).

- Ο κύριος Ferry Halim, έχει σχεδιάσει εδώ και αρκετά χρόνια έναν μοναδικό δικτυακό τόπο που περιέχει μόνο δικτυακά παιχνίδια εκπληκτικής αισθητικής. Θα τα βρείτε στο http://www.orisinal.com

- Αν θέλετε να ακονίσετε το μυαλό σας επισκεφθείτε το http://www.albinoblacksheep.com/games/bloxorz. Εγγυημένα θα εθιστείτε!

-Άλλο ένα έξυπνο και ευχάριστο παιχνίδι είναι το http://www.k2xl.com/games/boomshine/. Σίγουρα στο τελευταίο επίπεδο θα κολλήσετε πολύ άσχημα!

-Το παιχνίδι που δοκιμάζει την στρατηγικής σας και την ευστροφία σας σε περιορισμένο χρόνο είναι το Milpa. Θα το βρείτε στο: http://www.pulpgames.net/milpa/.

-Τέλος το παιχνίδι που μας κόλλησε στον υπολογιστή και στο Χbox 360, όσοι είχαμε icq και Χbox Live, τώρα υπάρχει και στο internet! Παίξτε το αγαπημένο Bejeweled στο: http://static.popcap.com/iphone/.

Καλή διασκέδαση και ευτυχισμένος ο νέος Πάσχας σε όλους τους Gamers!

ECOFARM

Τον τελευταίο καιρό απείχα από τις υποχρεώσεις μου όπως την ανανέωση των δικτυακών τόπων www.aka-acid.com και www.console-gamez.com λόγω του ανασχεδιασμού του βασικού μου τόπου www.cybertronical.com

Μέσα σε έναν μήνα περίπου, ανασχεδίασα, έκανα τον προγραμματισμό σε πλατφόρμα flash αλλά και είχα όλη την ώρα στο νου μου τα ζωάκια του Cybertronical. Κάντε μία βόλτα στην φάρμα και τα σχόλια δικά σας...

www.cybertronical.com

Βία χωρίς σεξ... μα τι παιχνίδι είναι αυτό;

Η τεχνολογία αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο στον κόσμο των παιχνιδιών. Τα γραφικά γίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά προσθέτοντας λεπτομέρειες στον σχεδιασμό των χαρακτήρων, φυσικούς φωτισμούς στους περιβάλλοντες χώρους και ρεαλιστική κίνηση που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό.
Αν το παιχνίδι έχει και καλό gameplay τότε γίνεται επιτυχία! Το στοιχείο της βίας είναι απαραίτητο εφόσον στο παιχνίδι μπορείς να καταφέρεις να κάνεις ό,τι δεν μπορείς στην πραγματική ζωή. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις μαγεία, να κατακρεουργήσεις τέρατα και εξωγήινους, να διαλύσεις με την γροθιά σου τα μούτρα του αντιπάλου σου και να κάνεις σεξ! Ναι, στα παιχνίδια μπορείς επίσης να παρευρεθείς σε ερωτική πράξη.
Πριν από κάποια χρόνια το Fable ήταν ένα παιχνίδι - σταθμός για τα χρονικά της Microsoft. Στο παιχνίδι ο gamer μπορούσε να αναλάβει αποστολές, να σκοτώσει εχθρούς αλλά και να αγοράσει σπίτι, να παντρευτεί και τέλος να κάνει έρωτα στην γυναίκα του με σκοπό... τί άλλο; το κέρδος. Αν έκανες σεξ με την γυναίκα σου στο Fable η σύζηγός σου σε αντάμοιβεί με όπλα.
Πρωτίστως κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι της Acclaim που λεγόταν BMX XXX το οποίο δεν ήταν μόνο προσομοιωτής ποδηλάτου BMX αλλά οι χαρακτήρες του κυκλοφορούσαν στους δρόμους topless. Το παιχνίδι γενικότερα δεν είχε απολύτως καμία επιτυχία (την οποία στήριζε πάνω στο γυμνό) λόγω του κακού gameplay και των πρωτόγονων γραφικών του.
Μετά όμως ήρθε το Dead or Alive Xream Beach VolleyBall. Το παιχνίδι ήταν η χαρά του "ματάκια". Τα κορίτσια του DOAX φορούσαν αποκαλυπτικά μαγιό και εσώρουχα τα οποία μερικές φορές κάλυπταν οριακά τα επίμαχα σημεία. Το παιχνίδι κέρδισε το κοινό για τα εκπληκτικά του γραφικά και το κατά πολύ ρηχό gameplay.
Για το PlayStation 2 είχαν κυκλοφορήσει μόνο στην Ιαπωνική αγορά κάποιοι τίτλοι με καθαρά σεξουαλικό gameplay. Ένα από αυτά είναι και το xxxHolic: Watanuki no Izayoi Souwa το οποίο αποσύρθηκε.
Πέρα του προφανούς, στα παιχνίδια όπως και στις ταινίες δεν μπορείς να έχεις μόνο βία χωρίς σεξ. Στο God of War για το PS2 σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού ο Kratos συνευρίσκεται σε ένα σεξουαλικό όργιο στο οποίο αν "ανταποκριθεί" στις ανάγκες των γυναικών μπορεί να μαζέψει πολλούς πόντους για να συνεχίσει το παιχνίδι (red orbs). Το ίδιο σχήμα χρησιμοποιήθηκε στο God of War: Chains of Olympus για το PSP.
Ενημερωτικά, αυτά τα παιχνίδια αναφέρονται σε κοινό άνω των 17 χρονών (Mature Audience).
Όμως ένα παιχνίδι που περιέχει και σεξ πάντα προκαλεί στο να το αγοράσει ο gamer. Το "αποκαλυπτικό" έχει γίνει απαραίτητο στοιχείο εφόσον σε όλα τα παιχνίδια υπάρχει έστω μία γκόμενα με "πλούσια" χαρίσματα.
Μπορείτε να επιλέξετε από τα κολλητά μπλουζάκια της Lara Croft μέχρι το "φουστάνι" (ο θεός να το κάνει φουστάνι) της Gloria στο Devil May Cry 4 και από τις σιλικονούχες γκόμενες του DOAX 2 μέχρι τις κρυφές σκηνές του Grand Theft Auto San Andreas.
Όλα είναι ευπρόσδεκτα στα παιχνίδια αρκεί να συνοδεύονται από το σηματάκι της ESRB ώστε να προστατεύονται τα παιδιά μας (λέμε τώρα).

ΑΑΑ: Αιτία, Αποτέλεσμα, Αντίδραση

Απεργίες, η ΔΕΗ προχωρά σε διακοπές ρεύματος, τα σκουπίδια που έχουν πάρει την μορφή και το μέγεθος του λόφου του Λυκαβηττού έχουν δώσει κίνητρο στα τεράστια τρωκτικά που ζουν στους υπονόμους να βολτάρουν στους δρόμους της Αθήνας. Απεργίες στον ΗΣΑΠ στο Μετρό, στα νοσοκομεία. Κλειστοί οι δρόμοι από τις διαδηλώσεις με τους οδηγούς να σιχτιρίζουν τους διαδηλωτές, τους τροχονόμους, την νταλίκα που αποφάσισε να μπει στο κέντρο στη μία το μεσημέρι και τα πούλμαν που διπλοπαρκάρουν στο Σύνταγμα μεταφέροντας έκπληκτους τουρίστες...

Ναι, ο κόσμος έχει τρελαθεί. Βγαίνει στους δρόμους και βρίζει τους συνανθρώπους του, πετάει τα σκουπίδια του από το μπαλκόνι του διότι στο κάτω - κάτω όπου και να τα βάλει παντού σκουπίδια έχει. Όμως πάνω από όλα γκρινιάζει. Γκρινιάζει για τους λογαριασμούς που πληρώνει, για την αύξηση της ΔΕΗ κατά 20%, για το Ε9, για την βενζίνη, για την ακρίβεια σε όλα τα προϊόντα και τέλος για τα χρέη του. Γκρινιάζει για τους διαδηλωτές που τον εμποδίζουν να πάει στην δουλειά του, για το ρεύμα που του κόψανε λόγω της απεργίας, για τα σκουπίδια που βρίσκει στην εξώπορτά του.

Όμως έτσι κάνει μόνο ένας Έλληνας... γκρινιάζει χωρίς να βλέπει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά τα δεινά. Το χειρότερο είναι πως τα τηλεοπτικά κανάλια τροφοδοτούν αυτή την γκρίνια με περισσότερη παρουσιάζοντας τραγικές καταστάσεις ασθενών που τους κόπηκε το ρεύμα και δεν είχαν οξυγόνο, εικόνες από σκουπίδια στα σχολεία και έξω από τα νοσοκομεία απλώς και μόνο για να αυξάνεται η αρτηριακή πίεση του Έλληνα.

Διότι δεν φταίνε ούτε εκείνοι που δεν μαζεύουν τα σκουπίδια, ούτε εκείνοι που τα πετάνε, ούτε εκείνοι οι "προβοκάτορες" που θέλουν να κλείσουν τους δρόμους για να διαδηλώσουν.

Κοιτάμε το αποτέλεσμα και όχι την αιτία.
Η αιτία είναι το ασφαλιστικό.

Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ και οι υπεύθυνοι καθαριότητας της πόλης μας απλώς ζητούν οι άνθρωποι να παραμείνουν στα ένσημά τους τα "βαρέα και ανθυγιεινά". Δηλαδή αν κάποιος πρέπει να έχει ένσημα για ανθυγιεινή εργασία ποιός θα πρέπει να είναι αυτός; Ο εφοπλιστής;
Τόσα χρόνια ο Ελληνάρας δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ του όταν του έφαγαν τα λεφτά από το ΙΚΑ, τώρα γιατί γκρινιάζετε κύριε Έλληνα για τα σκουπίδια;

Γιατί δεν βγαίνετε κύριε νέο Έλληνα στους δρόμους για να απαιτήσετε καλύτερη σύνταξη μετά από κάποια λογικά χρόνια εργασίας;

Εκείνοι που είχαν βγει στους δρόμους το '73 και φάγανε ξύλο και σφαίρες πιστεύετε πως δεν είχαν να χάσουν τίποτα;
Το μέλλον τους εξασφάλιζαν, το δικό τους και των παιδιών τους, το δικό μας.
Κι εμείς τι κάναμε με αυτό το μέλλον;
Το διασφαλίσαμε ή μήπως γίναμε αδρανείς και σαθροί διότι βρήκαμε νόημα σε αυτή τη ζωή: να δουλεύουμε για να καταναλώνουμε.
Και πόσο πια μπορούμε να δουλεύουμε; Διότι πλέον δεν εργαζόμαστε για να χτίσουμε κάτι στο μέλλον. Ποιό μέλλον; Αφού ό,τι μπαίνει στην τσέπη, φεύγει σε λογαριασμούς, κοινόχρηστα, ρεύμα, δόσεις...
Αφού δεν υπάρχει μέλλον για εμάς, τότε τί κάνουμε για το μέλλον των παιδιών μας; Θα σας πως αμέσως τί κάνουμε. Γκρινιάζουμε για τις απεργίες της ΔΕΗ, για τα σκουπίδια, για την κίνηση για τις δόσεις της κάρτας και ξαναψηφίζουμε τους ίδιους που έκλεισαν τον φεγγίτη (διότι ούτε πόρτα ούτε παράθυρο υπάρχει πλέον) για το μέλλον μας και των παιδιών μας.
Το χειρότερο δεν είναι αυτό όμως. Το χειρότερο είναι πως αν και όλα αυτά είναι αποτελέσματα κάποιας πολιτικής, ή επιλογής της οποίας είμαστε υπεύθυνοι αλλά πάνω από όλα δυσαρεστημένοι, είμαστε όλοι μας αδρανείς. Κανείς από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, από τους έχοντας μία μικρή επιχείρηση, από όλους εμάς που ο φεγγίτης σφραγίστηκε για τα καλά δεν αντιδρά.
Τί ακριβώς έχει γίνει; Το έχουμε πάρει απόφαση πως θα λειτουργούμε υπό το καθεστώς αποφασίζω και διατάζω και το μόνο που μας μένει είναι να γκρινιάζουμε;

Αντιδράστε, οργανωμένα.

Αυτές οι αλλαγές στον χώρο του ασφαλιστικού, απαξιώνουν τον Έλληνα πολίτη που εργάζεται καθημερινά και προσφέρει ένα μεγάλο κομμάτι του μισθού του στα ασφαλιστικά ταμεία.
Αντιδράστε για να μην ζήσετε στην εξαθλίωση μετά από 30 χρόνια διότι μέχρι τότε, ούτε κεκτημένα θα έχετε, ούτε σύνταξη θα έχετε (στο "έχετε" βάζω κι εμένα μέσα). Αντιδράστε βρε παιδιά, οργανωμένα χωρίς βία και διαπληκτισμούς και αν δεν είσαστε οργανωμένοι, οργανωθείτε, φτιάξτε σωματείο μην είσαστε έρμαια της κάθε πολιτικής διότι η δημοκρατία δεν υφίσταται.

Υ.Γ.: Να ξέρετε έστω ένα πράγμα, οι απεργοί και όλοι οι απεργοί κάνουν τις κινητοποιήσεις τους με ένα πολύ σημαντικό τίμημα. Τις ημέρες της απεργίας δεν παίρνουν μεροκάματο. Ίσως αυτό να ευαισθητοποιήσει μερικούς…