Παράνομα... έννομα

Φανταστείτε πως όποια μορφή ελευθερίας που μπορεί να έχουμε σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα να παραβιάζεται. Φανταστείτε πως καθώς βγαίνετε βόλτα στον δρόμο οι κάμερες παρακολούθησης οδικής κυκλοφορίας αντί να κάνουν την δουλεία τους, παρακολουθούνε εσάς και τις συνομιλίες σας.
Όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν διότι η ελευθερία μας προστατεύεται συνταγματικά από την μία ανεξάρτητη αρχή την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Μέχρι τώρα όλα καλά. Όμως όταν η αρχή αυτή υποβάλει την παραίτησή της επειδή η κυβέρνηση καταστρατηγεί τους νόμους περί διαφύλαξης προσωπικών δεδομένων και παρακολουθεί απροκάλυπτα όχι την οδική κυκλοφορία, αλλά εσένα πού έγκειται ακριβώς ο θεσμός της ελευθερίας;
Όλα αυτά δεν βρίσκονται σε καμία περίπτωση στην σφαίρα της φαντασίας μας, είναι αληθινά και συνέβησαν πριν από λίγες ημέρες. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τις κάμερες οδικής κυκλοφορίας παράνομα για να παρακολουθήσει την καθ’ όλα ειρηνική πορεία της 17 Νοεμβρίου.
Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το απαγόρευσε.
Η κυβέρνηση έδειξε αδιαλλαξία.
Η Αρχή απέδωσε πρόστιμο.
Η κυβέρνηση έδειξε πάλι αδιαλλαξία και οι κάμερες μαζί με τα ηχητικά συστήματα που τις συνοδεύουν λειτούργησαν.
Η Αρχή παραιτήθηκε.
Ίσως αυτή η ενέργεια να είναι η αρχή του παντός. Ίσως τώρα θα πρέπει να μην γράφουμε ανοιχτά τις απόψεις μας από φόβο μην μας θεωρήσουν και «αντικαθεστωτικούς». (Ξέρετε πριν από 40 χρόνια τί έκανε η χούντα στους «αντικαθεστωτικούς») Ίσως θα πρέπει να διαφυλάσσουμε ατομικά τα προσωπικά μας δεδομένα εφόσον το σύστημα δεν επιθυμεί να τα προστατέψει. Και ίσως θα πρέπει να πούμε επιτέλους πως δημοκρατία δεν έχουμε εφόσον η κυβέρνηση, η εκλεγμένη από τον λαό, καταπατά την προσωπική μας ελευθερία.
Και αναρωτιέμαι, ωραία, όλα αυτά έγιναν και ίσως κατά πάσα πιθανότητα θα γίνονταν διότι ήταν θέμα χρόνου, εμείς οι πολίτες πως ακριβώς αντιλαμβανόμαστε αυτό το συμβάν; Αράζουμε στον καναπέ μας και παρακολουθούμε εκ του ασφαλούς αποφεύγοντας να μας απασχολήσει ένα τέτοιο θέμα διότι εμείς δεν είμαστε εγκληματίες που χρίζονται παρακολούθηση, δεν μας νοιάζει αν μας ακούσει κάποιο «ηλεκτρονικό αυτί» τι κουβεντιάζουμε με τον φίλο μας στον δρόμο. Σιγά τα αυγά.
Μας νοιάζει, όπως μας νοιάζει να κρατάμε τις ιδέες μας για τον εαυτό μας ή να έχουμε την συνταγματική ελευθερία να λέμε ό,τι επιθυμούμε χωρίς να παραβιάζουμε τους νόμους και το σύνταγμα.
Από πότε οι παραβάσεις και παρανομίες τις κυβέρνησης είναι καθ’ όλα νόμιμες και κανείς απολύτως δεν διαμαρτύρεται γι αυτό; Από πότε η κυβέρνηση μπορεί να παραβαίνει τους νόμους χωρίς κιρρώσεις;
Και ρωτώ, εμείς οι απλοί πολίτες, τί ακριβώς θα κάνουμε μπροστά σε ένα τέτοιο συμβάν που υποδεικνύει το μέλλον μας;
Το παράδειγμα μας το δίνει τις τελευταίες ημέρες η Γαλλία και η Γερμανία που με τις κινητοποιήσεις τους έχουν παραλύσει την οικονομία τους. Εμείς τί ακριβώς θα κάνουμε; Θα αποδείξουμε πως δικαίως κρατήσει η κοινωνία μας κρατά το επίπεδό μας σε αδράνεια ώστε να αποφεύγονται οι αντιδράσεις καθώς θα μουρμουράμε την ελληνικότατη φράση «ωχ αδερφέ»;

Ευχαριστώ τον Αρκούδο για την «προτροπή» του ώστε να γραφτεί ένα τέτοιο άρθρο.

Σχετικοί τόποι και άρθρα
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=850575
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=845328
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=838227
http://www.dpa.gr/deltio.htm#31